Kominek Giewontowy
49°15′17″N 19°56′08″E/49,254592 19,935678| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
14,5 m |
| Głębokość |
6 m |
| Deniwelacja |
12 m |
| Wysokość otworów |
1410 i 1416 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
160 m |
| Ekspozycja otworów |
ku N, ku NW |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.C-13.04 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°15′17″N 19°56′08″E/49,254592 19,935678
| |
Kominek Giewontowy – jaskinia w Dolinie Strążyskiej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe położone w północnej ścianie Długiego Giewontu opadającej do Doliny Wielkiej Równi, powyżej Dziury nad Doliną Strążyską, na wysokościach 1410 i 1416 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 14,5 metrów, a jej deniwelacja 12 metrów[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi szczelinowy kominek zaczynający się w dużym, dolnym otworze wejściowym, a kończący szczeliną nie do przejścia. W połowie jego wysokości znajduje się niewielki otwór górny oraz kilkumetrowy korytarzyk[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini występują nacieki grzybkowe. Ściany są suche, rosną na nich glony i porosty[4].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Otwory jaskini były prawdopodobnie znane od dawna. Pierwszy jej opis i plan sporządziła I. Luty przy współpracy K. Pohoskiego w czerwcu 1980 roku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
- ↑ a b Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Doliny Chochołowskiej i dolinek reglowych, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa 1991, ISBN 83-00-035-25-7.
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-05-22].