Komunikacja wewnętrzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Komunikacja wewnętrzna (inaczej komunikacja pracownicza, wewnętrzny PR) – funkcja zarządzania, która poprzez aktywną komunikację z wewnętrznymi interesariuszami organizacji (pracownikami etatowymi, pracownikami tymczasowymi, podwykonawcami, kadrą kierowniczą) wpływa na zaangażowanie pracowników, motywację w pracy, identyfikację z organizacją oraz lojalność, wspierając osiąganie przez organizację jej celów biznesowych[1]. Jest to jedna z kluczowych sfer zadaniowych public relations[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Komunikacja wewnętrzna ma charakter interdyscyplinarny łącząc w sobie elementy nauk o zarządzaniu, teorii organizacji, zarządzania zasobami ludzkimi, public relations i marketingu. Rozwija się w organizacjach od ponad 20 lat – początkowo koncentrowała swoje działania na sferze narzędziowej np. wydawaniu gazetek pracowniczych i organizacji spotkań firmowych. Obecnie specjaliści ds. komunikacji wewnętrznej wspomagają kadrę zarządzającą w komunikacji z pracownikami: komunikują strategię firmową oraz realizują kampanie i działania, których celem jest angażowanie pracowników[3]. Obszarem działania specjalistów ds. komunikacji wewnętrznej są zaplanowane, systematyczne działania komunikacyjne, których celem jest wpływ na wiedzę, zachowania i postawy pracowników. Jest diagnozowana przy pomocy tzw. audytu wewnętrznego[4].

Komunikowanie zmian[edytuj | edytuj kod]

Jednym z najważniejszych zadań komunikacji wewnętrznej jest komunikacja zmian: informowanie pracowników o nadchodzących zamianach, wyjaśnianie ich kontekstu, powodów ich zaistnienia oraz przebiegu ze szczególnym naciskiem na objaśnianie konsekwencji, jakie zmiany będą mieć dla pracowników. Celem tych działań jest budowanie zrozumienia pracowników dla zmian i ich akceptacji, a poprzez to usprawnienie ich przebiegu oraz lepsza realizacja zadań[5].

Narzędzia wykorzystywane w komunikacji wewnętrznej[edytuj | edytuj kod]

  • tablice ogłoszeń
  • biuletyny i gazetki wewnętrzne
  • plakaty
  • broszury i ulotki
  • radiowęzły
  • konkursy
  • konferencje i imprezy firmowe[6]
Narzędzia elektroniczne:
Spotkania bezpośrednie – „twarzą w twarz”
  • spotkania zespołowe
  • wydarzenia specjalne (eventy)
  • objazd biur (road show)
  • spotkania z pracownikami[8]

Komunikacja wewnętrzna w public relations[edytuj | edytuj kod]

W ujęciu public relations komunikacja wewnętrzna[9] nazywana jest wewnętrznym public relations i oznacza jedną z gałęzi PR, która obejmuje swoim oddziaływaniem pracowników organizacji. O wewnętrznym PR mowa jest w kontekście oddziaływania public relations na otoczenie organizacji, którym są jej pracownicy. Jego głównym celem jest pozyskanie pracowników jako ambasadorów organizacji, a poprzez to kształtowanie pozytywnego wizerunku organizacji w jej otoczeniu zewnętrznym, co jest jednym z celów PR. Wewnętrzny PR określany jest również jako internal PR, internal relations, employee PR, employee communications lub relationships management, employee relations. W ujęciu public relations komunikacja wewnętrzna ma za zadanie budowanie zadowolenia i dumy z pracy, kreowanie pozytywnego nastawienia pracowników, m.in. do ich zadań, organizacji, współpracowników i przełożonych oraz mobilizowanie do wypełniania zadań[10].

W ramach działań wewnętrznego PR, pracownicy informowani są o: celach firmy i jej misji, zadaniach, planach, wprowadzaniu nowych produktów i usług[11].

Komunikacja wewnętrzna w marketingu[edytuj | edytuj kod]

Z punktu widzenia marketingu zintegrowanego, firma prowadzi wewnętrzne i zewnętrzne działania marketingowe, aby wspierać współpracę działów. Zadaniem marketingu wewnętrznego jest pozyskiwanie, szkolenie i motywowanie pracowników do dobrej obsługi klientów. Marketing wewnętrzny musi poprzedzać marketing zewnętrzny, aby przygotować pracowników do doskonałej obsługi klientów[12].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Verghese, A., K. (2012), Internal communications. Insights, practices, and models, (2012), Sage, ISBN 978-81-321-0966-2 (PB), s. 5–7.
  2. ↑ D. Tworzydło, Public relations praktycznie, Newsline 2017.
  3. ↑ FitzPatrick, L., Valskov K. (2014), Internal Communication. A manual for practitioners, Kogan Page, Londyn, ISBN 978-0-7494-6932-0, s. 5.
  4. ↑ D. Tworzydło, Public relations praktycznie, Newsline 2017.
  5. ↑ FitzPatrick, L., Valskov K. (2014), op., cit., s. 16.
  6. ↑ Krystyna Wojcik, Public Relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem. Podręcznik dla teoretyków. Poradnik dla praktyków, Warszawa: Placet, 2005, s. 740, ISBN 83-85428-98-4, OCLC 749427093.
  7. ↑ Verghese, A., K. (2012), Internal communications. Insights, practices, and models, (2012), Sage, ISBN 978-81-321-0966-2 (PB), s. 35.
  8. ↑ Verghese (2012), op. cit., s. 104–111.
  9. ↑ Komunikacja wewnętrzna a zarządzanie firmą - narzędzia oraz metody [online], www.brandnewportal.pl [dostęp 2018-10-04] (pol.).
  10. ↑ Krystyna Wojcik, Public Relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem. Podręcznik dla teoretyków. Poradnik dla praktyków, Warszawa: Placet, 2005, s. 737, ISBN 83-85428-98-4, OCLC 749427093.
  11. ↑ Wojcik, K. (2005), op., cit., s. 741.
  12. ↑ Philip Kotler, Marketing, Bogna Pilarczyk (red.), Henryk Mruk (red.), Robert Bartołd (tłum.), Poznań: Rebis, 2005, s. 23, ISBN 978-83-7301-532-6, OCLC 69330211.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Cowan, D. (2014), Strategic internal communication. How to build employee engagement and performance, KoganPage
  • Quirke, B. (2012), Komunikacja wewnętrzna krok po kroku, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa
  • Potocki, A. (2008), Instrumenty komunikacji wewnętrznej w przedsiębiorstwie, Difin, Warszawa
  • Tworzydło D. (2017), Public relations praktycznie, Newsline, Rzeszów.
  • Winkler, R. (2013), Komunikacja w organizacjach zróżnicowanych kulturowo, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa
  • Zalewska-Turzyńska, M. (2012), Komunikowanie się w organizacji – studium prakseologiczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Komunikacja_wewnętrzna&oldid=69710086”