Konkordia Galicyjska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konkordia Galicyjska – ugoda wewnątrz Kościoła katolickiego pomiędzy Kościołem łacińskim a Cerkwią unicką w Galicji regulująca relacje międzyobrządkowe, zatwierdzona 6 października 1863 przez papieża Piusa IX.

Główne zasady zawarte w Konkordii:

  • konieczność zgody Stolicy Apostolskiej na zmianę obrządku,
  • zakaz udzielania chrztu dzieciom rodziców innego obrządku,
  • możliwość spowiedzi u kapłanów dowolnego rytu,
  • zalecenie przyjmowania Komunii w obrządku własnym,
  • błogosławienie małżeństw mieszanych w obrządku narzeczonej,
  • wychowywanie potomstwa małżeństw mieszanych według płci.

W rzeczywistości ugoda pozostawała tylko na papierze.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ks. Sławomir Zych: Z dziejów Kościoła Katolickiego na terenie obecnej diecezji rzeszowskiej. Kolbuszowa: 2010, s. 53.