Konstanty Sulikowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 stycznia 1882 |
| Zawód |
aktor, dyrektor teatru |
| Współmałżonek |
Marcjanna Malicka, Maria Kruczkowska |
| Lata aktywności |
1847–1878 |
| Zespół artystyczny | |
| Teatr w Krakowie | |
Konstanty Sulikowski (ur. 17 marca 1827 w Krakowie, zm. 25 stycznia 1882 tamże) – polski aktor teatralny i dyrektor teatrów.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem krakowskiego urzędnika Hiacynta Sulikowskiego i Jadwigi z Mazgalskich. Dwukrotnie żonaty – z Marcjanną Malicką i Marią Kruczkowską (obie żony były aktorkami). Był ojcem aktorek teatru w Sosnowcu – Marii Korczak i Władysławy Ruseckiej.
W latach 1847–1856 był aktorem teatru krakowskiego. Od roku 1857 przez dwadzieścia lat występował w teatrach prowincjonalnych w Galicji, jeżdżąc z tymi zespołami także po Królestwie Polskim i Wielkopolsce. Od maja 1857 do 1859 należał do zespołu Gubarzewskiego, m.in. w Tarnowie, Nowym Sączu, Iwoniczu. W sezonie 1860-61 grał u Aleksandra Ładnowskiego, m.in. w Miechowie, Kielcach, Płocku i Radomiu. W latach 1861–1862 w zespole Tomasza Borkowskiego, m.in. w Żytomierzu i Kijowie. Zespół Borkowskiego tworzyli wówczas m.in.: Antonina Hoffmann, Maria Sulikowska (jego żona), Monikowska, Siedlecka, Linkówna, Zenopolska, Stanisław Konopka, Józef Gettlich, Antoni Krajewski, Stanisław Mikulski, Antoni Siedlecki, Sikorski[1]. Następnie w teatrze łódzkim pod dyrekcją i mecenatem Fryderyka Sellina reżyserował przedstawienia polskie. Przez dwa lata prowadził własny teatr w Galicji. W roku 1866 zaangażował się do teatru Konstantego Łobojki. Od 1867 prowadził kilkanaście zespołów teatralnych objeżdżając wielokrotnie wszystkie zabory[2]. W roku 1878 wrócił na stałe do Krakowa, gdzie zmarł. Był promotorem teatru narodowego. Walczył z cenzurą (głównie w zaborze pruskim, ale i carską polityką antypolską w Królestwie)[3]. Forsował polski repertuar patriotyczny[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Edward Webersfeld Teatr prowincjonalny w Galicji „Scena i Sztuka” 1908-1909 (cykl).
- ↑ „Gazeta Warszawska” 1872, nr 24 i 26.
- ↑ „Gazeta Polska” 1867, nr 199.
- ↑ „Gazeta Narodowa” 1865, nr 140, 164 i 186.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karol Estreicher, Teatra w Polsce, t. 1-3, wyd. Fotoofsetowe, PIW Warszawa 1953.
- Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765–1965 (red. Zbigniew Raszewski), PWN Warszawa 1973.
- Kazimierz Stefański, Teatr w Kaliszu, Kalisz 1936.
- Jerzy Got, Dzieje sceny polskiej w Poznaniu. 1782-1869, Poznań 1950.
- Stanisław Dąbrowski, Teatr w Lublinie i teatry w lubelskiem. 1860-1880, Lublin 1929.
- Jerzy Got, Teatr krakowski pod dyrekcją Adama Skorupki i Stanisława Koźmiana. 1865-1885, Wrocław 1962.
- Konstanty Sulikowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10].