Kopernik (krater księżycowy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kopernik
Ilustracja
Ciało niebieskie

Księżyc

Średnica krateru

93 km

Głębokość krateru

3,8 km

Wiek

1,1 Ga

Źródło nazwy

Mikołaj Kopernik

Położenie na mapie Księżyca
Mapa konturowa Księżyca, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kopernik”
Księżyc9°42′N 20°06′W/9,700000 -20,100000
Zdjęcie krateru wykonane w czasie misji Apollo 17 ok. 160 km nad powierzchnią Księżyca (grudzień 1972)

Kopernik (Copernicus) – uderzeniowy krater księżycowy, leżący we wschodniej części Oceanus Procellarum. Krater jest widoczny przez lornetkę, nieco na północny zachód od centrum widocznej z Ziemi półkuli Księżyca.

Jest to jeden z najefektowniejszych kraterów na Księżycu, widoczny w pobliżu środka obserwowanej z Ziemi jego tarczy na północnym brzegu Morza Chmur (Mare Nubium). Wał krateru ma szerokość około 22 kilometrów, wysokość zewnętrzna 1010 metrów, wewnętrzną zaś – 3350 metrów. Średnica dna krateru wynosi około 46 km. Zewnętrzne zbocza wału krateru nachylone są łagodnie. Wybiegają z nich pasma górskie, wśród których widać kraterki, znajdujące się w ogromnych ilościach wokół krateru. Wewnętrzne zbocza wału ukształtowane są tarasowo, przy czym tarasy oddzielone są od siebie wąwozami. Nachylenie zboczy wewnętrznych wynosi od 8,5° do 27°. Na wale krateru znajdują się 23 małe kraterki. Góra centralna krateru ma siedem wyróżniających się wierzchołków, z których najwyższy ma wysokość 730 m. Krater podczas pełni jest tak jasny, że może być zauważony nieuzbrojonym okiem. Jest otoczony długimi, jasnymi smugami[1].

Mapa rejonu Mare Imbrium; krater Kopernik oznaczony jest literą N (na dole po lewej)

Na południe od krateru leży Mare Insularum, a na południowym zachodzie krater Reinhold. Na północy rozciąga się pasmo gór – Karpat – które stanowią południową krawędź Mare Imbrium. Krater Kopernik powstał ok. 1,1 mld lat temu, rozpoczynając w historii geologicznej Księżyca okres kopernikański.

Nazwę Copernicus nadał kraterowi włoski jezuita Giovanni Battista Riccioli.

Satelickie kratery[edytuj | edytuj kod]

Kopernik Szerokość Długość Średnica
A 9,5° N 18,9° W 3 km
B 7,5° N 22,4° W 7 km
C 7,1° N 15,4° W 6 km
D 12,2° N 24,7° W 5 km
E 6,4° N 22,7° W 4 km
F 5,9° N 22,2° W 4 km
G 5,9° N 21,5° W 4 km
H 6,9° N 18,3° W 5 km
J 10,1° N 23,9° W 6 km
L 13,5° N 17,0° W 4 km
N 6,9° N 23,3° W 7 km
P 10,1° N 16,0° W 5 km
R 8,1° N 16,8° W 3 km

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Marks: Księżyc. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]