Korownica żółknąca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Korownica żółknąca
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

korownicowate

Rodzaj

korownica

Gatunek

korownica żółknąca

Nazwa systematyczna
Phanerochaete calotricha (P. Karst.) J. Erikss. & Ryvarden
Cortic. N. Eur., 5 (Oslo): 997 (1978)

Korownica żółknąca (Phanerochaete calotricha (P. Karst.) J. Erikss. & Ryvarden) – gatunek grzybów należący do rodziny korownicowatych (Phanerochaetaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phanerochaete, Phanerochaetaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1888 r. Petter Adolf Karsten, nadając mu nazwę Corticium calotrichum. Obecną nazwę nadali mu w 1979 r. John Eriksson i Leif Ryvarden, przenosząc go do rodzaju Phanerohaete[1]. Pozostałe synonimy:

  • Terana calotricha (P. Karst.) Kuntze 1891
  • Grandiniella calotricha (P. Karst.) Burds. 1977
  • Leptochaete calotricha (P. Karst.) Zmitr. & Spirin 2006
  • Atheliachaete calotricha (P. Karst.) Ţura, Zmitr., Wasser & Spirin 2011[2].

Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Korownica żółknąca jest szeroko rozprzestrzeniona w Europie, Azji i Ameryce Północnej, podano jej występowanie także w Republice Południowej Afryki i Argentynie[4]. W Polsce jej stanowiska podano przed I wojną światową (1889, 1903), w późniejszych latach brak potwierdzonych stanowisk, być może jest w Polsce gatunkiem wymarłym lub nieodróżnianym od innych korownic[3].

Grzyb kortycjoidalny, saprotrof występujący na obumarłych pniach i gałęziach topoli osiki Populus tremula[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-11-26] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-11-26] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 502, ISBN 83-89648-09-1.
  4. Występowanie Phanerochaete calotricha na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-11-26].