Przejdź do zawartości

Kościół Matki Bożej Wspomożycielki w Nicei

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Matki Bożej Wspomożycielki w Nicei
Église Notre-Dame-Auxiliatrice de Nice
Ilustracja
Państwo

 Francja

Miejscowość

Nicea

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Matki Bożej Wspomożycielki

Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Wspomożycielki w Nicei”
Położenie na mapie regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Mapa konturowa regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Wspomożycielki w Nicei”
Położenie na mapie Alp Nadmorskich
Mapa konturowa Alp Nadmorskich, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Wspomożycielki w Nicei”
Położenie na mapie Nicei
Mapa konturowa Nicei, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Wspomożycielki w Nicei”
Ziemia43°42′33″N 7°16′52″E/43,709167 7,281111

Kościół Matki Bożej Wspomożycielki w Niceimodernistyczny kościół w Nicei wzniesiony w latach 19261933.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Autorem projektu kościoła jest Jules Febvre, architekt miejski Nicei, zainspirowany wyglądem kościoła w Le Raincy. Inicjatorami jego budowy byli salezjanie, prowadzący w Nicei szkołę zawodową oraz szkołę średnią. Ze względu na szybki rozwój tej części miasta kościół planowany jako obiekt przeznaczony głównie dla zakonników i uczniów szkoły zyskał status kościoła parafialnego. Patronką kościoła została Matka Boża Wspomożycielka, do której szczególnie chętnie modlił się św. Jan Bosko.

Był to pierwszy na terenie Francji kościół wzniesiony dla salezjanów. Prace przygotowawcze rozpoczęły się 24 maja 1924, zaś kamień węgielny został odsłonięty 31 grudnia 1926. W 2001 budynek otrzymał status zabytku.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Kościół jest wzniesiony ze zbrojonego betonu na planie prostokąta i łączy elementy architektury zachodniej i bizantyjskiej. Wejście do budynku prowadzi przez przedsionek przykryty bogato rzeźbionym daszkiem. Fasada budynku dekorowana jest płaskorzeźbami o motywach orientalnych, w centrum znajduje się kwadratowy zegar, wyżej ażurowy krzyż. Całość wieńczy trójkątny tympanon oraz figura patronki świątyni.

We wnętrzu znajduje się zespół modernistycznych fresków Etienne'a Douceta. Witraże dla kościoła wykonał Antoine Bessac, ponadto jest on zdobiony mozaikami. Znajdujące się w kościele naczynia liturgiczne naśladują sztukę starochrześcijańską.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]