Kraśnik goryszowiec
Zygaena ephialtes | |
(Linnaeus, 1767) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Gatunek |
kraśnik goryszowiec |
Kraśnik goryszowiec[1][2], kraśnik zmienny[3] (Zygaena ephialtes) – gatunek motyla z rodziny kraśnikowatych.
Motyl ten ma krępe ciało o całkowicie czarnych patagiach i tegulach i czerwonej lub żółtej, nieoprószonej czarnymi łuskami obrączce na odwłoku. Drobno piłkowane czułki mają biały ostatni człon. Przednie skrzydło ma długość od 15 do 18 mm i czarną barwę tła z niebieskogranatowym połyskiem. Na owym skrzydle występuje typowo sześć plam o barwie białej, żółtej lub czerwonej, przy czym plama szósta zwykle jest zredukowana. Tylne skrzydło ma tło jak poprzednie i białą plamkę lub jest czerwone z czarną obwódką. Samiec ma w edeagusie dużą, zaokrągloną, pozbawioną kolców, drobnoziarniście rzeźbioną płytkę. Ponadto jego genitalia cechują proste brzegi łożyska edeagusa i wąsko rozstawione, stopniowo zwężone ku szczytom wyrostki unkusa. Samica ma ósmy tergit odwłoka silniej zesklerotyzowany na krawędzi niż pozostałej części, a w jej torebce kopulacyjnej znajduje się znamię z kolcami wykształconymi w formie silnie zesklerotyzowanych, różnokształtynych płytek umieszczonych w dwóch równoległych smugach[4].
Żółte lub zielonożółte ciało gąsienicy odznacza się czarnymi plamkami i podłużną linią na stronie grzbietowej[2].
Owad ten preferuje leśne łąki i murawy kserotermiczne. Imagines latają w lipcu i pierwszej połowie sierpnia[4]. Są aktywne za dnia[2]. Gąsienica zimuje, po czym od czerwca żeruje na cieciorce pstrej i skorpionowatej, koniklecy czubatej i koniczynach[4][1].
Występuje na większości obszaru Europy, z wyjątkiem jej części północnej[5], a ponadto na Syberii, Zakaukaziu i w Turcji[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Christopher Jonko: Zygaena (Zygaena) ephialtes. [w:] lepidoptera.eu [on-line]. [dostęp 2018-07-19].
- ↑ a b c David Carter, Motyle, Frank Greenaway, Warszawa: Wiedza i Życie, 1993, ISBN 83-85231-90-0, OCLC 749393132 .
- ↑ Antoni Dryja: Badania nad polimorfizmem kraśnika zmiennego (Zygaena ephialtes L.). Państwowe Wydawn. Naukowe, 1959.
- ↑ a b c d Jerzy S. Dąbrowski: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVII Motyle – Lepidoptera, zeszyty 14-15. Ślimakówki – Limacodidae, kraśniki – Zygaenidae. Toruń: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1998.
- ↑ Zygaena (Zygaena) ephialtes. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-07-19].