Kristina Koljaka
.jpg) Kristina Koljaka (1935) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
albańska |
| Alma Mater |
Akademia Sztuk Pięknych w Rzymie |
| Dziedzina sztuki |
rzeźba |
| Epoka | |
.svg){kind=small}
| |
Kristina Koljaka też jako: Kristina Hoshi (ur. 6 czerwca 1915 w Kavajë, zm. 21 października 2005 w Chicago[1][2]) – albańska rzeźbiarka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Córka Janiego Koljaki i Angji z d. Bidoshi. W roku 1934 ukończyła naukę w liceum artystycznym w Tiranie, a w 1938 podjęła studia w Accademia di Belle Arti di Roma, w klasie rzeźby pod kierunkiem Gianni Angelo[1][2]. Po przejęciu władzy przez komunistów, Koljaka pracowała w przedsiębiorstwie państwowym, zajmując się projektowaniem plakatów. Od 1950 uczyła rysunku w liceum artystycznym Jordan Misja w Tiranie. W 1960 razem z grupą rzeźbiarzy (Shaban Hadëri, Guri Madhi, Vilson Kilica) utworzyła pierwszą klasę rzeźby w Instytucie Sztuk Pięknych w Tiranie. Była pierwszą znaną albańską rzeźbiarką[1].
Pierwszą rzeźbą Koljaki zaprezentowaną publicznie był marmurowy pomnik Mój Przyjaciel, który powstał w 1941 w czasie studiów rzymskich[1]. Po zakończeniu wojny tworzyła rzeźby monumentalne, a także sceny z życia robotników[1]. Powstały w 1951 kilkumetrowy pomnik Lenina wykonany z brązu stanął w centrum Tirany.
.png)
Ostatnie lata życia spędziła w Stanach Zjednoczonych, gdzie zmarła w roku 2005[2]. Siedem prac Koljaki znajduje się w zbiorach Narodowej Galerii Sztuki w Tiranie. Imię rzeźbiarki noszą ulice w Tiranie (dzielnica Allias) i w Kavajë.
Była mężatką (mąż Petrit Hoshi), miała syna Saimira[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Kuka Varvarica: Kristina Koljaka: Monografi. Tirana: 2002. ISBN 99927-37-71-9. (alb.).
- ↑ a b c Kristina Koljaka-Hoshi, skulptorja e parë shqiptare. = 2023-02-22 [online], kultplus.com, 2022 (alb.).
- ↑ Saimir P. Hoshi. = 2023-02-22 [online], sunsetoptionsfuneralhome.com, 2022 (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kuka Varvarica: Kristina Koljaka: Monografi. Tirana: 2002. ISBN 99927-37-71-9. (alb.).