Kryptonefria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kryptonefria – wtórne przyrośnięcie cewek Malpighiego do jelita, bez połączenia ich jam, zwiększające pobieranie wody[1]. Występuje u larw niektórych motyli (Lepidoptera), u larw i postaci dorosłych niektórych chrząszczy (Coleoptera) – zwłaszcza żerujących na suchych substancjach (np. mącznik młynarekTenebrio molitor).

Ślepe zakończenia cewek mają ścisły kontakt z jelitem (rectum), a cały ten zespół jest otoczony błoną okołorektalną. Przestrzeń utworzona przez tę błonę jest wypełniona płynem, okalającym zarówno cewkę Malpighiego, jak też nabłonek rektalny, natomiast jest oddzielona od hemolimfy ogólnoustrojowej.

Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

Do światła cewki czynnie transportowane są substancje rozpuszczone (przypuszczalnie chlorek potasu), duże stężenie płynu wywołuje osmotyczne odciąganie wody z przestrzeni okołorektalnej i światła rektum. Płyn jest następnie transportowany do wolnych części cewek, skąd przechodzi do hemolimfy lub jest powtórnie przetwarzany w rektum.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Razowski: Słownik entomologiczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987. ISBN 83-01-07907-X.