Kurhan Karagodeuasz

Kurhan Karagodeuasz – kurhan należący do kultury plemion syndycko-meockich z IV wieku p.n.e., położony na południowo-wschodnim skraju miasta Krymsk w Kraju Krasnojarskim w Rosji.

Został odkryty w 1888. Jego pierwotna wysokość sięgała 12 m. Miał płaską górną powierzchnię i pochyłe ściany. Pod nasypem znajdowała się kamienna komora grobowa, przykryta drewnianymi balami, o długości 20,5 m, podzielona na 4 pomieszczenia, posiadająca drzwi po stronie zachodniej. W pierwszym pomieszczeniu znajdował się pochówek kobiety oraz wóz. W czwartym pomieszczeniu był pogrzebany mężczyzna, prawdopodobnie wódz, leżący w sarkofagu. W pomieszczeniach z pochówkami ludzkimi znajdowały się:

• broń, w tym resztki gorytosu oraz 50 miedzianych strzał,
• sprzęty, w tym greckie amfory,
• ozdoby ze złota, srebra i brązu, a wśród nich srebrne i miedziane rytony, liczne złote blaszki aplikacyjne z rozmaitymi wyobrażeniami, nakrycie głowy kobiety z rytym przedstawieniem bogini w otoczeniu 2 herosów.

W innym pomieszczeniu znajdował się szkielet konia i resztki uprzęży, w tym złota płyta nagłowna ze scenami kultowymi.

Obecnie zabytki z kurhanu są przechowywane w petersburskim Ermitażu.

Bibliografia

• publikacje:
  • Encyklopedia sztuki starożytnej, praca zbiorowa, WAiF i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 318, ISBN PWN 83-01-12466-0, ISBN WAiF 83-221-0684-X.
  • Samojlenko A.A., Przewodnik po Kubaniu, Krasnodar 2001; Семибратнее городище (ros.) [dostęp 2007-10-14]
• strony WWW:
  • O broni w kurhanie Karagodeuasz. annals.xlegio.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-28)]. (ros.). [dostęp 2007-10-14]