Las wisielców

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Las wisielców
Pădurea spânzuraților
ilustracja
Autor

Liviu Rebreanu

Data powstania

1922

Wydanie oryginalne
Język

rumuński

Las wisielców (rum. Pădurea spânzuraților) – powieść rumuńskiego pisarza Liviu Rebreanu wydana w 1922 roku.

Treść[edytuj | edytuj kod]

Głównym bohaterem powieści jest Apostoł Bologa syn rumuńskiego prawnika z Siedmiogrodu. Zostaje wcielony do armii austro-węgierskiej i walczy na froncie podczas I wojny światowej. Miłość i śmierć powoduje jego duchową przemianę.[1]

Adaptacja filmowa[edytuj | edytuj kod]

Powieść została zekranizowana w 1965 roku. Liviu Ciulei, reżyser „Lasu powieszonych”, będącego wierną adaptacją książki Rebreanu, otrzymał za swą adaptację nagrodę w Cannes dla najlepszego reżysera[2].

Polskie wydanie[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy w Polsce powieść została wydana w 1931 roku przez krakowskie Wydawnictwo Literacko-Naukowe w przekładzie Stanisława Łukasika[3]. Po raz kolejny została przetłumaczona w 1980 roku i wydana przez Państwowy Instytut Wydawniczy w tłumaczeniu Stanisława Bika[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Las wisielców, Lubimyczytać.pl [dostęp 2018-05-14] (pol.).
  2. Recenzja "Las wisielców" Liviu Rebreanu, zBLOGowani.pl [dostęp 2018-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-21].
  3. Rebreanu, www.gutenberg.czyz.org [dostęp 2018-05-14] (pol.).