Latawiec królewski
| Cicinnurus regius[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
 Samiec | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
latawiec królewski | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Latawiec królewski[4] (Cicinnurus regius) – gatunek małego ptaka z rodziny cudowronek (Paradisaeidae), zamieszkujący Nową Gwineę i sąsiednie wyspy. Nie jest zagrożony.
Podgatunki[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniono dwa podgatunki C. regius[5][2]:
- C. regius regius – latawiec królewski[4] – południowa Nowa Gwinea, wyspy na zachód od Nowej Gwinei (Salawati, Misool), Wyspy Aru. Proponowany podgatunek rex uznany za jego synonim.
- C. regius coccineifrons – latawiec nitkosterny[4] – północna, środkowa i wschodnia Nowa Gwinea oraz wyspa Yapen. Proponowane podgatunki gymnorhynchus, cryptorhynchus i similis uznane za jego synonimy.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Samce: długość ciała 16 cm (31 cm wliczając wydłużone środkowe sterówki), masa ciała 43–65 g[6];
- Samice: długość ciała 19 cm, masa ciała 38–58 g[6].
Samiec mały, czerwony. Ma biały brzuch, ciemne skrzydła, plamkę nad okiem, przepaskę na piersi. Pióra są rubinowoczerwone. Ogon bardzo krótki, długie jedynie 2 sterówki, zakończone zielonymi krążkami. Samica brązowa, prążkowana, z jasnożółtym dziobem.
Zasięg, środowisko[edytuj | edytuj kod]
Nowa Gwinea i przyległe do niej wyspy; do wysokości 300 m n.p.m. Zamieszkuje nizinne lasy deszczowe, lasy monsunowe, lasy galeriowe i skraje lasów[6].
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Żywi się owocami i stawonogami. Często widywany w stadach mieszanych[6].
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje latawca królewskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cicinnurus regius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b King Bird-of-paradise (Cicinnurus regius). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
- ↑ a b Cicinnurus regius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paradisaeidae Vigors, 1825 - cudowronki - Birds of paradise (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-17].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-17]. (ang.).
- ↑ a b c d Frith, C. & Frith, D.: King Bird-of-paradise (Cicinnurus regius). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona [on-line]. 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-27)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).