Lawinia (mitologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lawinia
księżniczka z Lacjum
ilustracja
Występowanie

mitologia rzymska

Rodzina
Ojciec

Latynus

Matka

Amata

Mąż

Eneasz

Dzieci

Silvius (?)

Lawinia – w mitologii rzymskiej księżniczka z Lacjum w Italii, córka Latynusa i Amaty, jedna z bohaterek Eneidy Wergiliusza.

Matka zaręczyła ją z Turnusem, ale ojciec zdecydował, że zgodnie z przepowiednią powinna wyjść za Eneasza, który właśnie wtedy przybył do Italii. Kiedy Eneasz pokonał Turnusa w wojnie, została żoną zwycięzcy. Mity nie są zgodne co do jej dalszych losów: według niektórych wersji ona i Eneasz nie mieli dzieci, według innych – po śmierci męża wydała na świat syna-pogrobowca Sylwiusza. Miała urodzić go w lesie, w domu pasterza Tyrrusa (Tyrrenusa), gdzie ukryła się przed wrogością pasierba, Askaniusza[1].

Córka Latynusa jest główną bohaterką powieści Ursuli K. Le Guin, zatytułowanej Lawinia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Ossolineum 1990, s. 204