Przejdź do zawartości

Lednica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 17:29, 25 lut 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Lednica
ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Dziekanowice, Lednogóra

Wysokość lustra

{{{wysokość lustra}}} m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

3,48 km²

Wymiary
• max długość
• szerokość


7,3 km
0,1-1,4 km

Głębokość
• maksymalna


15 m

Hydrologia
Rzeki wypływające

Główna

Rodzaj jeziora

rynnowe

Położenie na mapie gminy Łubowo
Mapa konturowa gminy Łubowo, u góry po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Lednica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Lednica”
Ziemia52°31′51″N 17°22′30″E/52,530833 17,375000

Lednica[1]jezioro w Polsce, na Pojezierzu Gnieźnieńskim. Znajduje się na obszarze Lednickiego Parku Krajobrazowego, na zachód od Gniezna w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kłecko.

Jezioro rynnowe o długości 7,3 km powstałe na skutek polodowcowej erozji wód. Powierzchnia lustra wody jeziora wynosi 348 ha. Długość linii brzegowej wynosi 22,3 km. Na jeziorze znajduje się 5 wysp, o łącznej powierzchni 9,4 ha. Największą wyspą jest Ostrów Lednicki (7,5 ha), na którym znajduje się stanowisko archeologiczne. Pozostałe noszą nazwy Ledniczka i Wyspa Mewia. Z południowego krańca jeziora wypływa rzeka Główna będąca prawym dopływem Warty.

Jedno z przypuszczalnych miejsc, gdzie Mieszko I przyjął chrzest. Obecnie miejsce cyklicznie już obchodzonego chrześcijańskiego Ogólnopolskiego Spotkania Młodzieży Lednica 2000. Jezioro od północy obchodzi szlak pątniczy, Wielkopolska Droga św. Jakuba – odcinek szlaku pielgrzymkowego do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela w Hiszpanii.

Zobacz też

  1. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (red.): Hydronimy. T. 1. Cz. 2: Wody stojące. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych, 2006, s. 170. ISBN 83-239-9607-5.

Linki zewnętrzne