Leica w Polsce (czasopismo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leica w Polsce
miesięcznik fotografii małoobrazkowej
Ilustracja
Częstotliwość

miesięcznik

Państwo

 Polska

Adres

Warszawa

Wydawca

Polskie Towarzystwo Fotograficzne

Tematyka

fotografia

Pierwszy numer

1937

Ostatni numer

1939

Redaktor naczelny

Jan Neuman

Leica w Polsce – polski ilustrowany miesięcznik fotografii małoobrazkowej, wydawany w Warszawie w latach 1937–1939[1]. Organ Polskiego Towarzystwa Fotograficznego[1][2][3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miesięcznik fotografii małoobrazkowej Leica w Polsce wydawany staraniem Sekcji Małoobrazkowej ówczesnego Polskiego Towarzystwa Fotograficznego, był kontynuacją powstałego w 1936 roku miesięcznika Moja Leica (wydano 7 numerów miesięcznika) – wydawnictwa Sekcji Leiki Polskiego Towarzystwa Fotograficznego[1][2][3].

Zawartość czasopisma stanowiły aktualne wiadomości fotograficzne – w dużej części poświęcone fotografii małoobrazkowej oraz fotografii barwnej. Oddzielną część czasopisma stanowiły ilustrowane artykuły o fotografii, estetyce w fotografii, artykuły poświęcone technice i chemii fotograficznej oraz opisy sprzętu fotograficznego (kamery, obiektywy)[2][3]. Wiele miejsca poświęcono na prezentację zdjęć polskich fotografów oraz reklamę nawiązującą do tematyki fotograficznej[2][3].

W latach 1937–1939 redaktorem prowadzącym miesięcznika Leica w Polsce był Jan Alojzy Neuman[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Wacław ŻdżarskiHistoria fotografii warszawskiej, str. 188. Wydawca - Państwowe Wydawnictwo Naukowe (1974).
  2. a b c d e Mazowiecka Biblioteka Cyfrowa – Leica w Polsce – miesięcznik fotografii małoobrazkowej. 1938 nr 5 (maj) [online], web.archive.org, 10 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-10].
  3. a b c d Mazowiecka Biblioteka Cyfrowa – Leica w Polsce – miesięcznik fotografii małoobrazkowej. 1937 nr 6 (sierpień) [online], web.archive.org, 10 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-10].