Leon Alter (prawnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leon Alter (ur. w 1889 w Warszawie, zm. 23 czerwca 1934 w Gagrach) – polski komunista.

Był prawnikiem[1]. Działał w SDKPiL, brał udział w rewolucji październikowej[1]. Po rewolucji został sędzią śledczym Czeka[1].

20 grudnia 1918 roku przybył do Warszawy w składzie delegacji Rosyjskiego Czerwonego Krzyża. Wraz z pozostałymi członkami delegacji został w dniu następnym aresztowany i uwięziony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej[1]. Oskarżony o działalność wywrotową, miał zostać wydalony z Polski. W pierwszych dniach stycznia 1919 roku wraz z resztą członków delegacji był pod strażą eskortowany w stronę granicy. W pobliżu granicy, koło wsi Wyliny-Ruś w gminie Szepietowo eskortujący delegację polscy żandarmi zabili wszystkie poza nim, osoby wchodzące w skład tej delegacji, w tym jego matkę i żonę[1]. On sam, ciężko ranny, zdołał zbiec do Rosji Radzieckiej[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Stefan Król: Cytadela warszawska. Warszawa: Książka i Wiedza, 1978, s. 239.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Stefan Król, Cytadela Warszawska, Warszawa 1978.
  • Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 1, Warszawa 1978