Przejdź do zawartości

Leon Kamaszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Kamaszewski
Kamasz, Leon
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1907
Warszawa

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 1973
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

murarz

Edukacja

szkoła zawodowa

Partia

Komunistyczna Partia Polski
Polska Partia Robotnicza
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Leona Kamaszewskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Leon Kamaszewski pseud. Kamasz, Leon (ur. 14 marca 1907 w Warszawie, zm. 15 czerwca 1973 tamże) – działacz komunistyczny, oficer GL i AL.

Skończył rzemieślniczą szkołę budowlaną i został murarzem, a później technikiem budowlanym. Od 1929 związany ze skrajną lewicą, w 1930 wstąpił do KPP i został sekretarzem komórki terenowej, a w 1931 wybrano go do Komitetu Dzielnicowego (KD) KPP dzielnicy Wola. Był agitatorem komunistycznym w środowisku robotniczym i kolporterem prasy i literatury komunistycznej, dla której założył ruchomą bibliotekę. 5 stycznia 1933 został aresztowany na posiedzeniu KD KPP i skazany na 4 lata więzienia; po apelacji wyrok obniżono do 2 lat. Po zwolnieniu z więzienia na Mokotowie nadal działał w KPP, swoim mieszkaniu mieścił dzielnicowe drukarnie i skład literatury KPP. Podczas okupacji, zimą 1939/1940 założył nieformalną grupę złożoną z byłych KPP-owców, utrzymującą kontakt ze Stowarzyszeniem Przyjaciół ZSRR i grupą „biuletynowców”. 1940–1943 był murarzem w przedsiębiorstwie budowlanym. Od stycznia 1942 w PPR, został oficerem politycznym grup bojowych GL, potem AL. W marcu 1945 współorganizował i został kierownikiem Warszawskiej Szkoły Partyjnej PPR. 1948–1950 kierował Wydziałem Personalnym Komitetu Warszawskiego PZPR, w 1956 – Wydziałem Organizacyjnym KD PZPR, a 1957–1959 był II sekretarzem KD PZPR dzielnicy Stare Miasto w Warszawie. Od 1959 członek egzekutywy KD PZPR Śródmieście, od 1962 na rencie dla zasłużonych. Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I klasy i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera C33-3-8)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze [online], 95.50.23.26:8008 [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-30].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 3, Warszawa 1992.