Leonard Sanikowski-Dziegieć
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
2 sierpnia 1912 Mościska |
| Prezbiterat |
10 marca 1918 Lwów |
| Odznaczenia | |
| |
Leonard Sanikowski-Dziegieć CSsR (ur. 24 sierpnia 1891 w Horodyszcze, zm. 6 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski duchowny katolicki, redemptorysta[1], kapelan Wojska Polskiego[2].
_-_03.jpg)
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie o korzeniach tatarskich[3], która wywodziła się ze Stobiecka Miejskiego. Był synem Walentego i Katarzyny z d. Wójcik. Rodzina wyemigrowała na Kresy Wschodnie w 1884 roku.
W 1901 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Łucku. W 1906 roku miał styczność z redemptorystami, którzy po przegranej przez Rosję wojnie z Japonią, uzyskali pozwolenie władz carskich na prowadzenie misji na tych terenach.
Nauki humanistyczne uzupełniał w juwenacie w Tłuchowie, a śluby zakonne złożył 2 sierpnia 1912 w Mościskach, święcenia kapłańskie przyjął 10 marca 1918 we Lwowie.
Od 24 lutego do 3 marca 1925 roku w parafii Białotarsk prowadził misje, razem z o. Marcinem Nuckowskim oraz o. Józefem Palewskim[4].
W latach 20. zamieszkał w klasztorze redemptorystów przy ul. Karolkowej na warszawskiej Woli. Z powodu wady wymowy nie zdobył renomy wybitnego kaznodziei, uważany był natomiast za „męczennika konfesjonału”. Wybuch wojny uniemożliwił realizację jego planów dotyczących pracy misyjnej na Wołyniu.
W czasie powstania warszawskiego, w drugim dniu rzezi Woli (6 sierpnia 1944), został wraz z 29 współbraćmi rozstrzelany przez Niemców, w składzie narzędzi rolniczych firmy Krichmayer i Marczewski przy ul. Wolskiej 79/81.
Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 lipca 2017 został pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[5].
Był kuzynem Wincentego Dziegiecia, polskiego nauczyciela, społecznika, wieloletniego kierownika szkoły w Siemkowicach.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lista cywilnych ofiar powstania - Leonard Sanikowski-Dziegieć [online], www.1944.pl [dostęp 2020-01-03] (ang.).
- ↑ :: Ordynariat Polowy WP :: Archiwum :: [online], archiwum-ordynariat.wp.mil.pl [dostęp 2018-01-03] (pol.).
- ↑ Muzeum Radomsko is under construction [online], muzeum.radomsko.pl [dostęp 2018-07-11] (ang.).
- ↑ http://digital.fides.org.pl/Content/1637/10_Obolewski.pdf
- ↑ M.P.2017.900 - Akt prawny - www.lex.pl [online], www.lex.pl [dostęp 2018-02-07].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Dołbakowski, Marian Sojka (wyb. i opr.): Pamiętamy o Was… Pamięci 30 redemptorystów zamordowanych w Powstaniu Warszawskim. Pelplin: Wydawnictwo Diecezji Pelplińskiej „Bernardinum”, 2000. ISBN 83-88487-21-3.