Leonard Siwanowicz
 podpułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1904 |
|---|---|
| Data śmierci |
3 listopada 1981 |
| Przebieg służby | |
| Formacja |
Służba Bezpieczeństwa |
| Stanowiska |
szef WUBP w Poznaniu |
| Odznaczenia | |
| |
Leonard Siwanowicz (ur. 22 sierpnia 1904 w Płocku, zm. 3 listopada 1981)[1] – podpułkownik, funkcjonariusz organów bezpieczeństwa PRL[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Adolfa i Antoniny[2]. Komendant wojewódzki Milicji Obywatelskiej w Poznaniu w 1946, szef Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Poznaniu w 1947, szef WUBP w Rzeszowie w 1948, Szef WUBP w Koszalinie – od 1 czerwca 1950 – do 10 września 1951. Odwołany ze stanowiska i wydalony z organów bezpieczeństwa publicznego po nieudanej akcji przeciw członkom organizacji niepodległościowej pod nazwą „Krajowa Policja Bezpieczeństwa” w Bobolicach, w trakcie której zginęło dwóch wyższych oficerów WUBP w Koszalinie (Franciszek Bloch i Władysław Dudko). 4 października 1946 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[3].
Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D37-3-16)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2023-07-07].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 50