Leptospermum sztywne
| |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
leptospermum sztywne |
| Nazwa systematyczna | |
| Leptospermum scoparium J.R.Forst. & G.Forst. Char. Gen. Pl.: 72 (1776)[3] | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |
 | |
Leptospermum sztywne[5] (Leptospermum scoparium) – gatunek z rodziny mirtowatych. Występuje w Nowej Zelandii i południowo-wschodniej Australii – na Tasmanii, w stanie Wiktorii i Nowej Południowej Walii[6]. Gatunek uprawiany jest jako roślina ozdobna[5], stanowi źródło surowca drzewnego, z liści sporządza się herbatki ziołowe. Miód z tej rośliny, zwany manuka, opisywany jest jako leczniczy[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Roślina drzewiasta o bardzo zmiennym pokroju – rosnąca i jako niski krzew o wysokości 0,3 m, ale też wyrastająca w drzewo osiągająca 10 m wysokości. Pędy są gęsto rozgałęzione i gęsto ulistnione[5].
- Liście
- Siedzące, igiełkowate do lancetowatych, o długości od 4 do 14 mm. Sztywne i ostro, kolczasto zaostrzone, ciemnozielone[5].
- Kwiaty
- Wyrastają pojedynczo w kątach liści i na wierzchołkach pędów i są siedzące. Korona jest biała, u odmian też różowe do intensywnie czerwonych, o średnicy ok. 12 mm[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-21] (ang.).
- ↑ Leptospermum scoparium J.R.Forst. & G.Forst., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-11-04].
- ↑ Leptospermum scoparium, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e Mieczysław Czekalski, Rośliny ozdobne do dekoracji wnętrz, Poznań: Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, 1996, s. 58, ISBN 83-7160-011-9.
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].
- ↑ David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 521, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
Identyfikatory zewnętrzne: