Leukoarajoza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leukoarajoza (ang. leukoaraiosis) – opisowe pojęcie radiologiczne określające rozlane zmiany w istocie białej mózgu, zlokalizowane głównie wokół komór mózgu i wykrywane w badaniach obrazowych jako zmiany hipodensyjne w TK oraz hiperintensywne w sekwencji T2 oraz FLAIR w MRI. Częstość leukoarajozy jest większa u ludzi starszych. Jako czynnik patogenetyczny leukoarajozy proponuje się przewlekły proces niedokrwienny. Leukoarajoza może objawiać się drobnymi deficytami neurologicznymi i łagodnymi zaburzeniami poznawczymi albo poważnymi deficytami powodującymi głęboką niepełnosprawność i otępienie[1].

Termin wprowadzili Vladimir Hachinski i wsp. w 1987 roku[2]


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mieszko M. Zagrajek, Anna Pokryszko-Dragan. Charakterystyka i obraz kliniczny leukoarajozy. „Udar Mózgu”. 7. 2, s. 56–60, 2005. 
  2. VC. Hachinski, P. Potter, H. Merskey. Leuko-araiosis.. „Arch Neurol”. 44 (1), s. 21-3, 1987. PMID: 3800716.