Przejdź do zawartości

Lex agraria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lex agraria, Leges agrariaeustawy w starożytnym Rzymie dotyczące podziału gruntów państwowych (ager publicus)[1].

Przykładami takich ustaw były:

  • lex Licinia Sextia z 367 roku p.n.e. ograniczała prawo posiadania tych gruntów do 500 jugerów i bydła do 100 dużych sztuk lub 500 małych. Za pogwałcenie tej ustawy groziła grzywna (multa), czyli kara pieniężna[1];
  • lex Sempronia z 133 roku p.n.e., ustanowiona przez Tyberiusza Grakchusa, według niej posiadacz ziemi państwowej mógł zatrzymać 500 jugerów dla siebie i po 250 jugerów dla każdego z synów, razem nie więcej niż 1000 jugerów[1];
  • inne.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Zdzisław Piszczek). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1988, ISBN 83-01-03529-3.