Kleinbahn Philippsheim–Binsfeld
| Dane podstawowe | |
| Długość |
8,1 km |
|---|---|
| Rozstaw szyn |
750 mm |
 Parowóz 11172 jako pomnik w Binsfeld | |
Kleinbahn Philippsheim–Binsfeld – rozebrana, wąskotorowa linia kolejowa o długości 8,1 km w Niemczech (Nadrenia-Palatynat) o rozstawie szyn 750 mm, łącząca Philippsheim z Binsfeld[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kolej została uruchomiona 6 maja 1900 przez Deutsche Kleinbahngesellschaft AG. Początkowo jej jedynym celem działalności był transport gliny i cegieł z regionu Binsfeld do stacji stycznej, normalnotorowej Philippsheim, położonej na km 139,2[1] linii Eifelbahn łączącej Trewir z Kolonią. Transport pozostałych towarów oraz osób stanowił marginalną działalność kolei. Dla pasażerów dostępne były dwa wagony motorowe. Przed I wojną światową na trasie codziennie kursowały cztery pary pociągów, potem tylko dwie w dni powszednie[2]. Średnio pociąg pasażerski jechał po tej trasie około 35 minut. Pierwsze zawieszenie ruchu miało miejsce w 1936. Wkrótce po drugiej wojnie światowej ruch pasażerski wznowiono na krótko w 1946 przebudowanymi wagonami towarowymi. W latach 1947–1948 linię pokonywały trzy pary pociągów, jednak we wtorek, piątek i niedzielę nie było ruchu w ogóle. W letnim rozkładzie jazdy z 1950 w dni powszednie zawarta była tylko jedna para pociągów późnym popołudniem[2]. Ostatecznie ruch zamknięto we wrześniu 1949. Wzrost przewozów odnotowano w 1950 wraz z budową lotniska Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych w Spangdahlem. W tym celu dobudowano odcinek o długości 1,5 km dla dostaw cementu, ale po zakończeniu budowy bazy został on rozebrany. Ruch towarowy trwał jeszcze do zamknięcia wyrobisk gliny i ustania pracy cegielni. Likwidacja linii nastąpiła w 9 sierpnia[2] 1965[3]. Tabor wyprzedano. Linia została zdemontowana w 1970[2].
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Linia zaczynała się na stacji Philippsheim i prowadziła doliną rzeki Kyll w kierunku wschodnim na płaskowyż, gdzie kończyła się w wiosce Binsfeld, w której mieszkało w czasach budowy kolei około 760 osób[2].
Pozostałości[edytuj | edytuj kod]
Po taborze kolei zachowały się dwie lokomotywy parowe. Jedna, utrzymana w dobrym stanie, stanowi zabytek-pomnik w Binsfeld, druga służyła na Rugii (Rügensche Kleinbahn) i powróciła do Muzeum Lokomotywowni Gerolstein w 2009. Podczas budowy lotniska dla Amerykanów w 1950, na krótko przybyła na linię lokomotywa spalinowa i jeden dodatkowy parowóz, które prawdopodobnie po zakończeniu budowy zostały zezłomowane[3].
Począwszy od 2010 na dawnej trasie budowana była droga rowerowa. Zauważalnymi pozostałościami linii kolejowej jest most nad strumieniem i wyprofilowana skała w pobliżu Philippsheim[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Eisenbahnatlas Deutschland = Railatlas Germany. Verlag Schweers + Wall. Schweers + Wall. 2005, s. 73. [dostęp 2020-08-08].
- ↑ a b c d e Datenbank der Kulturgüter in der Region Trier [online], kulturdb.de [dostęp 2020-08-08].
- ↑ a b c Hotel Müller – Kyllburg – Eifelbahn – Kleinbahn – Phillipsheim – Binsfeld [online], www.mueller-kyllburg.de, 31 marca 2019 [dostęp 2020-08-08] (niem.).