Liogenys tibialis
| Liogenys tibialis | |
| Moser, 1918 | |
_Figure_77.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Liogenys tibialis |
Liogenys tibialis – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych i podrodziny chrabąszczowatych. Endemit Brazylii.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1918 roku przez Juliusa Mosera na łamach „Stettiner Entomologische Zeitung”. Jako lokalizację typową wskazano „Brazylię”[1]; później uszczegółowiono ją na Teresópolis w tymże kraju[2]. W 1969 roku Georg Frey zsynonimizował go z Liogenys palmata[3]. W 2015 roku status osobnego gatunku przywrócili mu Mariana Alejandra Cherman i współpracownicy[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o ciele długości od 13,5 do 14,5 mm i szerokości od 6,4 do 7,3 mm, ubarwionym głównie brązowawo z przedpleczem rudobrązowym u samców i ciemnobrązowym u samic, a pokrywami ceglastymi do brązowawych[2].
Głowa ma oczy rozstawione na prawie dwukrotność swoich szerokości i dziesięcioczłonowe czułki. Wykrojenie krawędzi nadustka jest płytkie, szerokie i prawie kątowe; ząbki przednie po jego bokach mają prawie równoległe i krótsze od oka krawędzie zewnętrzne, a krawędzie boczne nadustka są lekko wypukłe u samców i proste u samic[2].
Przedplecze ma łysy dysk z rozproszonym i grubym punktowaniem, lekko pośrodku wysuniętą krawędź przednią oraz ostre, prawie proste kąty tylne. Tarczka jest ostrołukowata, delikatnie po bokach punktowana. Błyszczące, łyse, u samicy lekko oprószone, ponad trzykrotnie od przedplecza dłuższe pokrywy mają wyraźnie wyniesiony szew i po cztery żeberka, z których dwie pary zewnętrzne są słabiej widoczne od dwóch par wewnętrznych. Na biodrach przednich występują łuski. Golenie przedniej pary mają trzy ząbki na krawędzi zewnętrznej, z których nasadowy jest najmniejszy, a środkowy i wierzchołkowy równych rozmiarów. Golenie środkowej pary mają przekrój kwadratowy u samca, a walcowaty do prawie kwadratowego u samicy. Tylna para odnóży u samca ma pośrodkowo uwydatnioną krawędź tylną uda i wyciągniętą pośrodkowo krawędź wewnętrzną goleni[2].
Odwłok u samca ma pięć pierwszych z widocznych sternitów wyniesionych wzdłuż linii środkowej. U obu płci występuje odsłonięte, nagie propygidium oraz tak szerokie jak długie, niemal trapezowate, płaskie do wysklepionego, tylko w wierzchołkowej części porośnięte szczecinkami pygidium. Genitalia samca mają paramery o części nasadowej tak szerokiej jak ich wspólna szerokość pośrodku, wcięciu sięgającym ⅓ długości, krawędziach wewnętrznych prostych lub lekko zbieżnych, a szczycie harpunowatym; w widoku bocznym paramery są silnie wypukłe[2].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek neotropikalny, endemiczny dla Brazylii, znany ze stanów Minas Gerais, Rio de Janeiro, São Paulo, Parana, Santa Catarina i Rio Grande do Sul[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Julius Moser. Neue Amerikanische Melolonthiden (Col.). „Stettiner Entomologische Zeitung”. 79, s. 95–167, 1918.
- ↑ a b c d e f g Mariana Alejandra Cherman, Kleber Makoto Mise, Miguel Angel Morón, Fernando Z. Vaz-de-Mello, Lúcia Massutti Almeida. A taxonomic revision of Liogenys occurring in Brazil with an interactive key and remarks on New World Diplotaxini (Coleoptera, Melolonthidae). „ZooKeys”. 699, s. 1-120, 2017. DOI: 10.3897/zookeys.699.12031.
- ↑ G. Frey. Betimmumgstabelle und Revision der Gattung Liogenys Guérrez. (Coleoptera-Melolonthinae-Macrodactylini). „Entomologischen Arbeiten aus dem Museum G. Frey”. 20, s. 36–64, 1969.