Lipka afrykańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lipka afrykańska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

ślazowce

Rodzina

ślazowate

Rodzaj

lipka

Gatunek

lipka afrykańska

Nazwa systematyczna
Sparrmannia africana L.f.
Suppl. pl. 265. 1782
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Kwiaty
Liście

Lipka afrykańska, lipka pokojowa (Sparrmannia africana) – gatunek rośliny z rodziny ślazowatych. Pochodzi z południowej Afryki. W krajach umiarkowanej strefy klimatycznej uprawiana jest jako roślina pokojowa. Jej nazwa pochodzi od nazwiska odkrywcy – szwedzkiego botanika A. Sparmanna (1747–1820)[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Krzew lub niskie drzewo, w warunkach naturalnych osiągające do 6 m wysokości, w hodowli do 30–150 cm.
Liście
Jasnozielone, klapowane, naprzemienne, z wyraźnie widocznym unerwieniem. Osiągają duże rozmiary, mają kształt sercowaty, na brzegu są słabo ząbkowane. Blaszka liściowa omszona i miękka w dotyku.
Kwiaty
Duże, białe, z 4–działkowym kielichem i żółtymi oraz czerwonymi pręcikami.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Wymagania
Wymaga stanowisk jasnych do półcienistych (źle znosi bezpośrednie światło słoneczne), niezbyt ciepłych i dobrze wietrzonych, przewiewnych. Zimą wymaga temperatury niższej (6 – 15 °C) i dlatego uprawiana jest w chłodnych oranżeriach i ogrodach zimowych. W lecie może rosnąć na zewnątrz. Wymaga regularnego i obfitego podlewania w sezonie wegetacyjnym, podczas gdy w okresie spoczynku powinno być zmniejszone do umiarkowanego. Roślina rośnie dobrze, gdy jest co dwa tygodnie zasilana nawozem potasowym. Udaje się w ziemi znormalizowanej; w substracie próchniczym z dużym dodatkiem ziemi uprawnej lub też w substracie torfowym z niewielką domieszką drobnych grudek gliny. Wymaga pH 6,2–7.
Pielęgnacja
Rośnie szybko i wymaga regularnego, corocznego przesadzania (w przypadku młodych roślin w pierwszym roku nawet 2–3 razy). Wskazane jest przycinanie wiosną, przycinanie po kwitnieniu umożliwia powtórne zawiązanie kwiatów. Im mniejszy pojemnik tym roślina rośnie wolniej, w ciasnych donicach zakwita też wcześniej.
Rozmnażanie
Przez sadzonki wierzchołkowe i pędowe, lekko zdrewniałe, pobierane z bocznych pędów późną wiosną i wczesnym latem. Może być też uprawiana z nasion.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-02] (ang.).
  3. Sparrmannia africana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Sparmania

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • H. Heitz, A. Kögel: 200 najpiękniejszych roślin doniczkowych. Diogenes, Warszawa 2003
  • M. Bürki, M. Fuchs: Leksykon roślin doniczkowych i balkonowych. Świat książki, Warszawa 2007
  • D. Longman: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Multico i PWRL, Warszawa 1992

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]