Lista stacji kolei w Wellington

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

System kolei w Wellington posiada łącznie ponad 71 stacji rozlokowanych na 8 liniach, z czego dzisiaj czynnych jest 50 stacji na 4 liniach. Wszystkie linie kolejowe zbiegają się na stacji Wellington (ang. Wellington Railway Station). Wellington jest jedynym miastem w Nowej Zelandii posiadającym elektryczne pociągi pasażerskie.

Wszystkie budynki stacji, z wyjątkiem Petone, Waterloo i Wellington są własnością Tranz Metro – operatora należącego do spółki KiwiRail. Rada Regionu Wielkiego Wellington (ang.: Greater Wellington Regional Council) jest właścicielem Petone i Waterloo, a KiwiRail wkrótce stanie się właścicielem Wellington. Infrastruktura kolei jest własnością ONTRACK. Wszystkie stacje obsługuje Tranz Metro; stacje Paraparaumu i Wellington są ponadto obsługiwane przez Capital Connection i Overlandera – pociągi należące do Tranz Scenic, a stacja Porirua przez Overlandera.

Wszystkie współczesne stacje w regionie Wellington mają perony, z których większość została zaprojektowana pod 9-car DM/D EMUs. Wyjątek stanowi stacja Wairarapa (która ma peron długi na tyle, by pomieścić 3 lub 7 car sets z SW-class składu/wagonu) i na Johnsonville Line, która w przeważającej większości ma perony przeznaczone dla składów 4-car.

Mapy[edytuj | edytuj kod]

Mapa schematyczna[edytuj | edytuj kod]

Mapa geograficzna[edytuj | edytuj kod]

Lista[edytuj | edytuj kod]

StacjaA Linia Data otwarciaB Data zamknięciaB
Wellingtona Wszystkie 19 czerwca 1937 –
Awarua Street Johnsonville Line 2 lipca 1938[1] –
Box Hill Johnsonville Line 1956[2] –
Crofton Downs Johnsonville Line wrzesień 1963[1] –
Cross Creek Johnsonville Line 12 października 1878 30 października 1855[3]
Johnsonville Johnsonville Line 21 września 1885[4][5] –
Khandallah Johnsonville Line 21 września 1885[4][5] –
Ngaio Johnsonville Line 21 września 1885[4][5] –
Raroa Johnsonville Line 1940[2] –
Simla Crescent Johnsonville Line 2 lipca 1938[1] –
Andrews Wairarapa Line 1938[2] 28 lutego 1954[6]
Ava Wairarapa Line 27 maja 1927[7] –
Belmont Wairarapa Line 1876[2] 28 lutego 1954[6]
Carterton Wairarapa Line 1 listopada 1880[8] –
Clareville Wairarapa Line 1 listopada 1880[8] lipiec 1970[9]
Dalefield Wairarapa Line 1 listopada 1880[8] ?
Epuni Wairarapa Line 1946[2] –
Featherston Wairarapa Line 16 października 1878 –
Fernsideb Wairarapa Line 14 maja 1880 ?
Haywardsc Wairarapa Line 1876[2] 28 lutego 1954[6]
Heretaunga Wairarapa Line 1908[2] –
Kaitoke Wairarapa Line 1 stycznia 1878[10] 30 października 1955[3]
Lambtond Wairarapa Line 1885[2] 19 czerwca 1937[11]
Mangaroa Wairarapa Line 1 stycznia 1878 30 października 1855[3]
Manor Park Wairarapa Line 1 marca 1954[12] –
Masterton Wairarapa Line 1 listopada 1880[8] –
Matarawa Wairarapa Line 1 listopada 1880[8] –
Maymorn Wairarapa Line 3 listopada 1955[13] –
Middleton Wairarapa Line 1 listopada 1880[8][9] październik 1889[9]
Naenae Wairarapa Line 7 stycznia 1946[6] –
Ngauranga Wairarapa Line 20 kwietnia 1874[14] –
Petone Wairarapa Line czerwiec 1975[14] –
Pigeon Bush Wairarapa Line 12 października 1878 30 października 1955[3]
Pipitea Point Wairarapa Line 12 kwietnia 1874 30 września 1884
Pitcaithly’se Wairarapa Line 1908[2] 1938[2]
Pomare Wairarapa Line 1 marca 1954[12] –
Renall Street Wairarapa Line 1936 –
Silverstream Wairarapa Line 21 listopada 1954 –
Silverstream Bridgef Wairarapa Line 1908[2]
1950(?)[2]		 1917[2]
1954[6]
Solway Wairarapa Line 1 listopada 1880[8] –
Summit Wairarapa Line 12 października 1878 30 października 1855[3]
Taita Wairarapa Line 12 kwietnia 1947 –
Trentham Wairarapa Line 1907[2] –
Upper Hutt Wairarapa Line 1 lutego 1876[15] –
Waingawa Wairarapa Line 1921[16] –
Wallaceville Wairarapa Line 1879[2] –
Waterloo Interchange (Hutt Central) Wairarapa Line 27 maja 1927[7] –
Wellingtong Wairarapa Line 1 listopada 1880 1885
Wingate Wairarapa Line 1950[2] –
Woburn Wairarapa Line 27 maja 1927[7] –
Woodside Wairarapa Line 14 maja 1880 –
Mellingh Melling Branch 1908[2] –
Western Hutti Melling Branch 14 kwietnia 1874[17] –
Kaiwharawhara North Island Main Trunk 20 kwietnia 1874[14] –
Kenepuru North Island Main Trunk 1963[2] –
Linden North Island Main Trunk 1940[2] –
Manaj North Island Main Trunk 1949[2] –
Muri North Island Main Trunk 1953[2] –
Paekakariki North Island Main Trunk 3 listopada 1886 –
Paraparaumu North Island Main Trunk 3 listopada 1886 –
Paremata North Island Main Trunk 21 września 1885[4] –
Plimmerton North Island Main Trunk 3 listopada 1886 –
Porirua North Island Main Trunk 21 września 1885[4][5] –
Pukerua Bayk North Island Main Trunk 3 listopada 1886 –
Redwood North Island Main Trunk 1963[2] –
Takapu Road North Island Main Trunk 19 czerwca 1937[18] –
Tawa North Island Main Trunk 21 września 1885[4][5] –
Thorndon North Island Main Trunk 24 września 1885 8 czerwca 1937[19]
Wainuil North Island Main Trunk 3 listopada 1886 1900[20]
Gracefieldm Gracefield Branch 1943[21] 30 kwietnia 2002[21]
Hutt Park Gracefield Branch 17 września 1927 5 lutego 1949
Greytown Greytown Branch 14 maja 1880[22] 25 grudnia 1953[23]
Beach Hutt Park Railway 6 lutego 1887 23 listopada 1897
Hutt Park Hutt Park Railway 4 lutego 1885 1905
Te Aro Te Aro Extension 27 marca 1893[24] 23 kwietnia 1917[24]

Objaśnienia[edytuj | edytuj kod]

  • A:
a Stacja początkowa/końcowa wszystkich linii;
b Zakład kruszenia metalu (1908 r. do lat 20. XX wieku); bocznica kolejowa do zakładu (1912 r. do późnych lat 30. XX w.); zamknięta całkowicie w latach 60. lub 70. XX w.(?);
c Poprzednia nazwa to Manor Park[2];
d Zdemontowana w 1938 r.;
e Zastąpiona przez Andrews na południe;
f Ponownie otwarta prawdopodobnie podczas II wojny światowej do obsługi pobliskiego szpitala;
g Po zamknięciu przeniesiona i później nazwana Lambton[2];
h Wraz z zamknięciem sekcji Western Hutt linii Wairarapa Line i stworzeniem linii Melling Branch z pozostałych stacji, stacja Melling została przeniesiona na południową stronę drogi Melling Link;
i Pierwotnie Lower Hutt;
j Znana jako Dolly Varden (od imienia owcy) do roku 1960, kiedy to pod naporem lokalnego społeczeństwa zmienioną ją na Mana[2][25]
k Pierwotnie Pukerua;
l W pobliżu MacKays Crossing;
m Nigdy nie używana do ruchu pasażerskiego[2].
  • B:
    • Komórki zawierające datę ze znakiem zapytania wskazują datę pochodzącą z niepewnego źródła lub źródeł.
    • Komórki zawierające tylko znak zapytania wskazują, że data nie jest znana, ale stacja była na pewno otwarta/zamknięta.
    • Komórki w kolumnie „Data zamknięcia” zawierające pauzę/myślnik wskazują, że stacja jest wciąż czynna.

Propozycje zmian w kolei[edytuj | edytuj kod]

Jest kilka propozycji stworzenia nowych stacji, które mają powstać wzdłuż istniejących linii.

Paraparaumu Line[edytuj | edytuj kod]

Greater Wellington’s Western Corridor Plan (pol.: Plan Zachodniego Korytarza Wielkiego Wellinton[26]) został powołany w celu rozinięcia/udoskonalenia obsługi kolejowej w strefie Kapiti[27], włączając dwie nowe stacje: Raumati (proponowane ukończenie budowy w 2009 r.) znajdującej się na południu Paraparaumu, prawdopodobnie niedaleko na północ od przecięcia się autostrady State Highway 1 i Poplar Avenue; oraz Lindale (proponowane ukończenie budowy w 2010 r.), będącej częścią większego węzła transportowego położonego na północ od Paraparaumu. Jednakże niedawne decyzje Rady Regionalnej zainwestowania jej funduszy i zasobów w elektryfikację i podwojenia toru do Waikanae oraz udoskonalenie stacji Paraparaumu and Waikanae oznacza, że to rozwiązanie nie będzie brane pod uwagę i nie powstaną nowe stacje przed 2010 r.[28][29] Komitet transportu pasażerskiego Rady Regionu polecił także, by elektryfikację przedłużyć do Waikanae, przyłączając istniejącą stację do sieci kolejowej Wellington – chociaż Western Corridor Plan nie przewiduje takiego przypadku w ciągu następnych 20 lat, komitet teraz polecił, by zostało to ukończone przed 2010 r.

Następujące stacje są także proponowane, ale nie są oficjalnie uznawane:

  • pomiędzy Porirua i Paremata do obsługi rozwoju/rozwijającego się nowego Aotea;
  • na południe od Takapu Road, do obsługi Glenside i innych rozszerzających się stref mieszkalnych w pobliżu/okolicy Johnsonville;
  • na MacKays Crossing, pomiędzy Paekakariki i Raumati (w okolicy/pobliżu (miejsca) starej stacji Wainui);
  • w Tunelu Tawa No 2, do obsługi Newlands.

Proponowane jest także zamknięcie stacji Redwood lub Takapu Road oraz Pukerua Bay lub Muri w celu zredukowania czasu przejazdu przez zredukowanie liczby postojów. Tej sugestii nie uwzględnia Plan.

Hutt Valley Line[edytuj | edytuj kod]

Greater Wellington’s Hutt Corridor Plan został powołany do tego, by zaprojektować i wdrożyć przedłużenie elektryfikacji i obsługi północnej części Upper Hutt, wliczając nowe stacje w Timberlea i Cruickshank Road. Te stacje nie są planowane do budowy przed końcem 2016 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Churchman, Geoffrey B. (1998). "Electrified Operations". The Story of The Wellington to Johnsonville Railway (Second Edition ed.). Wellington: Industrial Publishing. ISBN 0-908876-05-X.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Hoy, Douglas (1970) pp.93-95.
  3. ↑ a b c d e Cameron, Walter Norman (1976) s. 170.
  4. ↑ a b c d e f Hoy, Douglas (1972) s. 36.
  5. ↑ a b c d e Hoy, Douglas (1972) s. 119 – 120.
  6. ↑ a b c d e Bromby, Robin (2003) s. 40.
  7. ↑ a b c Cameron, Walter Norman (1976) s. 293-294.
  8. ↑ a b c d e f g Cameron, Walter Norman (1976) s. 131.
  9. ↑ a b c Cameron, Walter Norman (1976) s. 243.
  10. ↑ Cameron, Walter Norman (1976) s. 100, 103.
  11. ↑ Mahoney, J. D. (1987), s. 102.
  12. ↑ a b Bromby, Robin (2003) s. 41.
  13. ↑ Bromby, Robin (2003) s. 42.
  14. ↑ a b c Hoy, Douglas (1970) s. 13.
  15. ↑ Cameron, Walter Norman (1976) s. 83.
  16. ↑ Cameron, Walter Norman (1976) s. 244.
  17. ↑ Hoy, Douglas (1970) s. 11.
  18. ↑ Hoy, Douglas (1970) s. 51.
  19. ↑ Mahoney, J. D. (1987) s. 104.
  20. ↑ Hoy, Douglas (1972) s. 53.
  21. ↑ a b David Castle: Valleysignals: Woburn & Gracefield. [dostęp 2008-12-06]. (ang.).
  22. ↑ Cameron, Walter Norman (1976) s. 283.
  23. ↑ Cameron, Walter Norman (1976) s. 286.
  24. ↑ a b Bromby, Robin (2003) s. 74.
  25. ↑ Churchman, Geoffrey B. (1995) pp.27.
  26. ↑ Nazwą Wielkie Wellington określa się region Wellington.
  27. ↑ Mianem strefy Kapiti określa się miejską strefę wybrzeża leżącego na Wyspie Północnej, na północ od Wellington, a po drugiej stronie Wyspy Kapiti.
  28. ↑ Kay Blundell: Railway station plans go on hold. The Dominion Post, 2008-04-15. [dostęp 2008-12-07]. (ang.).
  29. ↑ Kapiti Coast railway upgrade details revealed. Greater Wellington Regional Council, 2008-04-14. [dostęp 2008-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-14)]. Cytat: The future of extra stations at Lindale and Raumati will be determined after 2010 when the benefits of the first tranche of work and subsequent travel patterns are established (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Walter Norman Cameron: A Line Of Railway: The Railway Conquest of the Rimutakas. Wellington: New Zealand Railway and Locomotive Society, 1976. ISBN 0-908573-00-6. (ang.).
  • Quail Map Company: New Zealand Railway And Tramway Atlas. Wyd. 4th edition. England: The Quail Map Company, 1993. ISBN 0-900609-92-3. (ang.).
  • Douglas Hoy: West of the Tararuas: An Illustrated History of the Wellington and Manawatu Railway Company. Wellington, Dunedin: Southern Press, 1972. (ang.).
  • Appendix A: Stations And Stopping Places. W: Douglas Hoy: Rails Out Of The Capital: Suburban Railways, Wellington. Wellington: The New Zealand Railway and Locomotive Society, 1970. ISBN 1-86934-080-9. (ang.).
  • Robin Bromby: Rails That Built A Nation: An Encyclopedia of New Zealand Railways. Wellington: Grantham House Publishing, 2003. ISBN 1-86934-080-9. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lista_stacji_kolei_w_Wellington&oldid=73494000”