London Prize Ring Rules

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

London Prize Ring Rules (The 29 London Prize Ring Rules) − zbiór przepisów regulujących zasady rozgrywania walk bokserskich ogłoszony w Anglii w 1838 roku. Obowiązywały do 1872 r., kiedy zostały zastąpione przez Queensberry Rules.

Zastąpił obowiązujące od 1743 r. Broughton’s Rules, które ulegały ciągłym modyfikacjom; stanowił ujednolicenie tych zmian.

Najważniejsze zmiany wprowadzone w London Prize Ring Rules:

  • Sprecyzowano wymiary placu boju: miał to być kwadrat o boku 24 stóp (około 7,32 m)
  • Kwadrat startowy zastąpiono linią startową.
  • Po 30-sekundowej przerwie zawodnik musi w czasie 8 sekund dotrzeć o własnych siłach do linii startowej (do tej pory przepisy nie regulowały tego, zawodnicy, często półprzytomni, bywali doprowadzani tam przez sekundantów).
  • Zawodnik który umyślnie upada nie otrzymawszy ciosu, przegrywa walkę.
  • Zabrania się faulowania, w szczególności: uderzania głową, gryzienia, drapania, szczypania, kopania, wkładania w dłonie kamieni i innych przedmiotów, przyciskania do lin.

Wprowadzone zostały również ubezpieczenia zawieranych zakładów w przypadku zakończenia walki z przyczyn pozasportowych, np. interwencji policji lub zapadnięcia zmroku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aleksander Reksza: Słynne pojedynki. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 29.