Loriotus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Loriotus
Jarocki, 1821[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – samiec żałobnika ognistoczubego (L. cristatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

tanagrowate

Podrodzina

żałobniki

Rodzaj

Loriotus

Typ nomenklatoryczny

Tanagra cristata Linnaeus, 1766

Synonimy
  • Islerothraupis Burns, Unitt & Mason, 2016[2]
Gatunki
  • L. cristatus
  • L. luctuosus
  • L. rufiventer

Loriotus[3]rodzaj ptaków z podrodziny żałobników (Tachyphoninae) w rodzinie tanagrowatych (Thraupidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej i Środkowej[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 13–15 cm; masa ciała 11,5–23 g[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Loriotus: fr. Loriot „wilga”[6].
  • Islerothraupis: Morton L. Isler (ur. 1929) i Phyllis R. Isler (ur. 1931), amerykańscy ornitolodzy; gr. θραυπις thraupis „niezidentyfikowany, mały ptak”, być może typ jakiejś zięby, wspomniany przez Arystotelesa. W ornitologii thraupis oznacza „tanagrę”[7]. Gatunek typowy: Tanagra cristata Linnaeus, 1766.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Takson wyodrębniony z Tachyphonus, z którym nie jest ściśle spokrewniony; prawdopodobnie tworzy grupę siostrzaną z Eucometis i Trichothraupis[2]. Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. F. Jarocki: Zoologiia czyli Zwiérzętopismo ogólne podług náynowszego systematu ułożone. T. 2: Ptáki. Warszawa: Drukarnia Łątkiewicza, 1821, s. 133. (pol.).
  2. a b K.J. Burns, P. Unitt & N.A. Mason. A genus-level classification of the family Thraupidae (Class Aves: Order Passeriformes). „Zootaxa”. 4088 (3), s. 329–354, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4088.3.2. (ang.). 
  3. V. de Q. Piacentini, P. Unitt & K.J. Burns. Two overlooked generic synonyms in the Thraupidae (Aves: Passeriformes). „Zootaxa”. 4608 (3), s. 593–594, 2019. DOI: 10.11646/zootaxa.4608.3.13. (ang.). 
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tanagers and allies. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-11]. (ang.).
  5. S. Hilty: Family Thraupidae (Tanagers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 16: Tanagers to New World Blackbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 177–179. ISBN 978-84-96553-78-1. (ang.).
  6. Loriotus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-15] (ang.).
  7. Islerothraupis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-15] (ang.).
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Tachyphoninae Bonaparte, 1853 - żałobniki - Ornamented tanagers (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-11].