Tachyphonus
Tachyphonus[1] | |||
Vieillot, 1816[2] | |||
Przedstawiciel rodzaju – samica żałobnika koroniastego (T. coronatus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
Tachyphonus | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Tangara rufa Boddaert, 1783 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Tachyphonus – rodzaj ptaków z podrodziny żałobników (Tachyphoninae) w rodzinie tanagrowatych (Thraupidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Centralnej i Południowej[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 14–17 cm; masa ciała 14–42,5 g[8].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Tachyphonus: gr. ταχυφωνος takhuphōnos „szybko mówiący”, od ταχυς takhus „szybki”; φωνεω phōneō „mówić”[9].
- Pyrrota (Pyrrotes, Pyrrhota): gr. πυρροτης purrhotēs „rudy kolor włosów, czerwień”, od πυρ pur, πυρος puros „ogień”[10]. Gatunek typowy: Tangara rufa Boddaert, 1783.
- Maschalethraupis: gr. μασχαλη maskhalē „pacha”; θραυπις thraupis „niezidentyfikowany, mały ptak”, być może typ jakiejś zięby, wspomniany przez Arystotelesa. W ornitologii thraupis oznacza „tanagrę”[11]. Gatunek typowy: Turdus surinamus Linnaeus, 1766.
- Chrysocorypha: gr. χρυσος khrusos „złoto”; κορυφη koruphē „czubek głowy”, od κορυς korus, κορυθος koruthos „hełm”[12]. Gatunek typowy: Tachyphonus delatrii Lafresnaye, 1847.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:
- Tachyphonus delatrii – żałobnik nadbrzeżny
- Tachyphonus surinamus – żałobnik płowoczuby
- Tachyphonus phoenicius – żałobnik epoletowy
- Tachyphonus rufus – żałobnik czarny
- Tachyphonus coronatus – żałobnik koroniasty
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tachyphonus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Vieillot 1816 ↓, s. 33.
- ↑ Vieillot 1816 ↓, s. 45.
- ↑ Vieillot 1816 ↓, s. 70.
- ↑ L. Agassiz: Nomenclator zoologicus: continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1847, s. 20. (łac.).
- ↑ a b K.J. Burns, P. Unitt & N.A. Mason. A genus-level classification of the family Thraupidae (Class Aves: Order Passeriformes). „Zootaxa”. 4088 (3), s. 329–354, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4088.3.2. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-20]. (ang.).
- ↑ S. Hilty: Family Thraupidae (Tanagers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 16: Tanagers to New World Blackbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 178–179, 181. ISBN 978-84-96553-78-1. (ang.).
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Tachyphonus.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Pyrrota.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Maschalethraupis.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Chrysocorypha.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Tachyphoninae Bonaparte, 1853 - żałobniki - Ornamented tanagers (wersja: 2021-11-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-20].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 1–70. (fr.).
- J.A. Jobling (red.): The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World (red. S.M. Billerman et al.) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, 2021. (ang.).