Tachyphonus
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Tachyphonus[1] | |
| Vieillot, 1816[2] | |
 Przedstawiciel rodzaju – samica żałobnika koroniastego (T. coronatus) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Nadrząd | ptaki neognatyczne |
| Rząd | wróblowe |
| Podrząd | śpiewające |
| Rodzina | tanagrowate |
| Podrodzina | żałobniki |
| Rodzaj | Tachyphonus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Tangara rufa Boddaert, 1783 | |
| Synonimy | |
| Gatunki | |
|
zobacz opis w tekście | |
Tachyphonus – rodzaj ptaka z podrodziny żałobników (Tachyphoninae) w rodzinie tanagrowatych (Thraupidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i Południowej[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 14–17 cm; masa ciała 14–42,5 g[8].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Tachyphonus: gr. ταχυφωνος takhuphōnos „szybko mówiący”, od ταχυς takhus „szybki”; φωνεω phōneō „mówić”[9].
- Pyrrota (Pyrrotes, Pyrrhota): gr. πυρροτης purrhotēs „rudy kolor włosów, czerwień”, od πυρ pur, πυρος puros „ogień”[10]. Gatunek typowy: Tangara rufa Boddaert, 1783.
- Maschalethraupis: gr. μασχαλη maskhalē „pacha”; θραυπις thraupis „niezidentyfikowany, mały ptak”, być może typ jakiejś zięby, wspomniany przez Arystotelesa. W ornitologii thraupis oznacza „tanagrę”[11]. Gatunek typowy: Turdus surinamus Linnaeus, 1766.
- Chrysocorypha: gr. χρυσος khrusos „złoto”; κορυφη koruphē „czubek głowy”, od κορυς korus, κορυθος koruthos „hełm”[12]. Gatunek typowy: Tachyphonus delatrii Lafresnaye, 1847.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:
- Tachyphonus delatrii – żałobnik nadbrzeżny
- Tachyphonus surinamus – żałobnik płowoczuby
- Tachyphonus phoenicius – żałobnik epoletowy
- Tachyphonus rufus – żałobnik czarny
- Tachyphonus coronatus – żałobnik koroniasty
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tachyphonus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Vieillot 1816 ↓, s. 33.
- ↑ Vieillot 1816 ↓, s. 45.
- ↑ Vieillot 1816 ↓, s. 70.
- ↑ L. Agassiz: Nomenclator zoologicus: continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1847, s. 20. (łac.)
- ↑ a b K.J. Burns, P. Unitt & N.A. Mason. A genus-level classification of the family Thraupidae (Class Aves: Order Passeriformes). „Zootaxa”. 4088 (3), s. 329–354, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4088.3.2 (ang.).
- ↑ F. Gill & D. Donsker: Tanagers, flowerpiercers & tanager-finches (ang.). IOC World Bird List: Version 8.2. [dostęp 2018-08-24].
- ↑ S. Hilty: Family Thraupidae (Tanagers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 16: Tanagers to New World Blackbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 178–179, 181. ISBN 978-84-96553-78-1. (ang.)
- ↑ Jobling 2018 ↓, s. Tachyphonus.
- ↑ Jobling 2018 ↓, s. Pyrrota.
- ↑ Jobling 2018 ↓, s. Maschalethraupis.
- ↑ Jobling 2018 ↓, s. Chrysocorypha.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Tachyphoninae Bonaparte, 1853 - żałobniki - Ornamented tanagers (wersja: 2018-08-05). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-08-24].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 1–70. (fr.)
- J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2018. [dostęp 2018-08-24]. (ang.)
