Lubryka
Lubryka – rodzaj ciemnoczerwonej glinki[1], zabarwionej tlenkami żelaza (hematytem)[2], która służyła do wyrobu czerwonych kredek, stosowanych w ciesielstwie i stolarstwie. Nazwa pochodzi z łaciny rubrica (terra) – „czerwona” („ziemia, glina”)[1].
Pierwotnie używana do malowania, a także do znaczenia na czerwono początków rozdziałów i sporządzania adnotacji w książkach; od jej pierwotnej nazwy (rubryka) pochodzi pojęcie sekcji, pola w tekście (rubryka), a także zdobienia nagłówków w księgach (rubrykowanie)[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Witold Doroszewski (red.): Lubryka. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2022-05-30].
- ↑ a b Rubryka. W: S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna. T. XIII: Rohatyn – Sovereign. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, 1903, s. 140–141.