Przejdź do zawartości

Ludwig Philipp von Thurn und Taxis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwig Philipp von Thurn und Taxis
Ilustracja
Wizerunek herbu
Dane biograficzne
Dynastia

Thurn und Taxis

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1901
Ratyzbona

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1933
Niederaichbach

Ojciec

Albert I von Thurn und Taxis

Matka

Helena Karolina Wittelsbach

Małżeństwo

Elżbieta Maria von Nassau-Weilburg

Odznaczenia
Order Parfaite Amitié

Ludwig Philipp Maria Friedrich Joseph Maximilian Antonius Ignatius Lamoral Prinz von Thurn und Taxis (ur. 2 lutego 1901 w Ratyzbonie, zm. 22 kwietnia 1933 na zamku Niederaichbach) – książę, członek niemieckiej rodziny arystokratycznej Thurn und Taxis[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ludwik Filip urodził się 2 lutego 1901 w Ratyzbonie, jako czwarte dziecko księcia Alberta von Thurn und Taxis (1867–1952) i Małgorzaty Klementyny Austriackiej (1870–1955), córki arcyksięcia Józefa Karola Ludwika Austriackiego (1833–1905) i księżniczki Klotyldy Marii Sachsen-Coburg-Saalfeld (1846–1927). Od rodziców głęboko związanych z Kościołem Katolickim otrzymał staranne i wszechstronne wychowanie. Książę Ludwik Filip studiował prawo na Uniwersytecie Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu. Był też członkiem katolickiego stowarzyszenia studentów KDStV Cheruscia Würzburg (Cartellverband der katholischen deutschen Studentenverbindungen). Został odznaczony Orderem Parfaite Amitié, domowym orderem rodziny Thurn und Taxis.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Książę Ludwik Filip poślubił, 14 listopada 1922 na zamku w Hohenburgu, księżniczkę Elżbietę Marię Wilhelminę von Nassau-Weilburg (1901–1950) córkę Wilhelma i jego żony Marii Anny[2], z którą miał dwoje dzieci: syna Anzelma (1924–1944), który poległ na froncie wschodnim i córkę Inigę (1925–2008)[3], która poślubiła księcia Eberharda von Urach (1907–1969).

Książę Ludwik Filip von Thurn und Taxis zmarł 22 kwietnia 1933 roku na zamku Niederaichbach, w wieku zaledwie 32 lat.

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Wywód przodków Ludwig Philipp von Thurn und Taxis
Prapradziadkowie

Karl Alexander von Thurn und Taxis
(1770–1827)
∞ 1789
Therese zu Mecklenburg
(1773–1839)

Konrad Heinrich Ernst Friedrich von Dörnberg
(1769–1828)
∞ 1800
Wilhelmine Sophie von Glauburg
(1775–1835)

Pius Wittelsbach (książę w Bawarii)
(1786–1837)
∞ 1807
Anna Maria Wittelsbach
(1753–1824)

Król
Maksymilian I Józef Wittelsbach
(1756–1825)
∞ 1797
Karolina Fryderyka Badeńska
(1776–1841)

Cesarz
Leopold II Habsburg
(1747–1792)
∞ 1766
Maria Ludwika Burbon
(1745–1792)

Ludwik Wirtemberski
(1756–1817)
∞ 1797
Henrietta Nassau-Weilburg
(1780–1857)

Książę
Ferdynand von Sachsen-Coburg-Saalfeld
(1785–1851)
∞ 1815
Maria Antonina von Kohary
(1797–1862)

Król
Ludwik Filip I (1773–1850)
∞ 1809
Maria Amelia Burbon-Sycylijska
(1782–1866)

Pradziadkowie

Książę
Maximilian Karl von Thurn und Taxis (1802–1871)
∞ 1828
Wilhelmine von Dörnberg (1808–1835)

Książę
Maksymilian Bawarski (1808−1888)
∞ 1828
Ludwika Wilhelmina Wittelsbach (1808−1892)

Arcyksiążę
Józef Antoni Habsburg (1776–1847)
∞ 1819
Maria Dorota Wirtemberska (1797–1855)

Książę
August Sachsen-Coburg-Gotha (1818–1881)
∞ 1843
Klementyna Orleańska (1817–1907)

Dziadkowie

Książę Maximilian Anton von Thurn und Taxis (1831–1867)
∞ 1858
Helena Karolina Wittelsbach (1834–1890)

Joseph Karl Ludwig von Österreich (1833–1905)
∞ 1864
Clotilde von Sachsen-Coburg und Gotha (1846–1927)

Rodzice

Książę Albert von Thurn und Taxis (1867–1952)
∞ 1890
Małgorzata Klementyna Austriacka (1870–1955)

Ludwig Philipp von Thurn und Taxis (1901–1933)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Martin Dallmeier, Martha Schad. Das Fürstliche Haus Thurn und Taxis, 300 Jahre Geschichte in Bildern, Verlag Friedrich Pustet, Regensburg 1996, s. 139.
  2. Isabelle Bricard, Dynastie panujące Europy, Warszawa 2007, s. 201.
  3. Isabelle Bricard, op. cit., s. 202.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Martin Dallmeier, Martha Schad: Das Fürstliche Haus Thurn und Taxis, 300 Jahre Geschichte in Bildern, Verlag Friedrich Pustet, Regensburg 1996.
  • Isabelle Bricard: Dynastie panujące Europy, Warszawa 2007.