Mój łagodny bliźniak
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania |
2011 |
| Wydawca | |
| Pierwsze wydanie polskie | |
| Data wydania polskiego |
2013 |
| Wydawca | |
| Przekład | |
Mój łagodny bliźniak (niem. Mein sanfter Zwilling) – powieść gruzińskiej pisarki Nino Haratischwili, wydana w 2011 roku w Niemczech. Opowieść o miłości między dwojgiem ludzi, którzy nie mogą się kochać, dla których uczucia nie ma miejsca na tym świecie[1].
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Bohaterami powieści są Stella i Ivo, przybrane rodzeństwo. Poznali się w dzieciństwie, gdy ojciec dziewczynki rozpoczął romans z matką Ivo. Początkowo byli tylko dwójką dzieci, towarzyszami zabaw. Z czasem stali się kimś więcej, by w końcu przekonać się, że nie potrafią bez siebie żyć. To stało się przyczyną dramatu i nieuchronnego rozstania[2][3]. Stella wyszła za mąż, urodziła dziecko, osiągnęła wysoką pozycję w pracy, jako redaktorka w gazecie. Wydawało się, że zapomniała o przeszłości. Po siedmiu latach, jednak znów w jej życiu pojawił się Ivo[4]. Razem wyjeżdżają do Gruzji, gdzie próbują znaleźć odpowiedzi na wszystkie dręczące ich pytania i uporać się z przeszłością[3]. To historia nie o miłości, ale chorobie zwalającej z nóg, obezwładniającej, bezwzględnej i niszczącej. Łączące bohaterów uczucie zmusza, aby podążali za nim, choć cały świat krzyczy, że popełniają największy błąd, za który zapłacą wysoką cenę. Bliskość ich dusz jest niemożliwa do zniesienia, jest karą i cierpieniem[4][5].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Nino Haratischwili dzięki książce Mój łagodny bliźniak została laureatem Hotlist 2011 – nagrody przyznawanej przez niezależnych wydawców z Austrii, Niemiec i Szwajcarii[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mein sanfter Zwilling. Goodreads.com. [dostęp 2019-05-11]. (niem.).
- ↑ Mój łagodny bliźniak. Znak.com.pl. [dostęp 2019-05-11].
- ↑ a b Immerwährende Nähe. Literatur Kritik. [dostęp 2019-05-11]. (niem.).
- ↑ a b „Mój łagodny bliźniak” Nino Haratischwili - recenzja. Oblicza Kultury. [dostęp 2019-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-11)].
- ↑ Mein sanfter Zwilling. Perlentaucher.de. [dostęp 2019-05-11]. (niem.).
- ↑ Ewelina Tondys: Kobieta, której wszystko się udaje. Rozmowa z Nino Haratischwili. Bookeriada. [dostęp 2019-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu].