Małgorzata Paćko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Małgorzata Paćko
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1950
Warszawa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
złoto Suhl 1971 Karabin stand. leżąc, 50 m, druż.
złoto Sofia 1975 Karabin stand., trzy poz., 50 m, druż.
srebro Suhl 1971 Karabin stand., trzy poz., 50 m, druż.
srebro Enschede 1974 Karabin pneum., druż
srebro Hämeenlinna 1978 Karabin stand. leżąc, 50 m, druż.
brąz Linz 1973 Karabin pneum., druż
brąz Vingsted 1974 Karabin stand., trzy poz., 50 m, druż.
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Wersal 1969 Karabin stand. leżąc, 50 m
srebro Wersal 1969 Karabin stand., trzy poz., 50 m, druż.
brąz Wersal 1969 Karabin stand. leżąc, 50 m, druż.
brąz Wiesbaden 1970 Karabin stand., trzy poz., 50 m, druż.

Małgorzata Paćko-Jakubowska (ur. 1 lutego 1950 w Warszawie[1]) – polska strzelczyni, wielokrotna medalistka mistrzostw Europy.

Zawodniczka klubu ZKS Warszawa i Gwardii Warszawa[2]. Była mistrzynią Polski[3].

W zawodach juniorskich Paćko była trzykrotną medalistką mistrzostw Europy w 1969 roku. W karabinie standardowym leżąc z 50 metrów wygrała z wynikiem 591 punktów i był to jej jedyny indywidualny medal w karierze na mistrzostwach Europy. W tej samej konkurencji zdobyła brąz w drużynie (wraz z Elżbietą Kowalewską i Wandą Ryczko). Zajęła jeszcze z drużyną drugą pozycję w karabinie standardowym w trzech pozycjach z 50 metrów (z Kowalewską i Ryczko). W 1970 roku zdobyła brązowy medal w tej samej konkurencji, startując z tymi samymi zawodniczkami[4].

W seniorskich mistrzostwach Europy zdobyła siedem medali w konkurencjach drużynowych. Na zawodach w 1971 roku zajęła pierwsze miejsce w karabinie standardowym leżąc z 50 metrów (Paćko, Eulalia Rolińska, Anna Małkiewicz), oraz drugie w karabinie standardowym w trzech pozycjach z 50 metrów (Paćko, Rolińska i Irena Wierzbowska). W 1973 roku była trzecia w karabinie pneumatycznym (Bożena Taysner, Paćko, Wierzbowska), a rok później druga (Kowalewska, Paćko, Wierzbowska-Młotkowska). W 1974 roku wywalczyła jeszcze brąz w karabinie standardowym w trzech pozycjach z 50 metrów (Kowalewska, Paćko, Rolińska). Rok później osiągnęła w tej samej konkurencji pierwsze miejsce (Taysner, Kowalewska, Paćko). Ostatni raz na podium mistrzostw Europy stanęła w 1978 roku w karabinie standardowym leżąc z 50 metrów (Paćko, Maria Olejniczak, Rolińska)[4]. Najbliżej zdobycia indywidualnego medalu na mistrzostwach Europy była w 1976 roku w Skopje, gdzie zajęła czwarte miejsce w karabinie standardowym leżąc z 50 metrów, była też piąta w 1978 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mała Encyklopedia Sportu. L-Ż, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1986, s. 238
  2. Oferta ZKS. zks.org.pl. [dostęp 2020-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-02)]. (pol.).
  3. Historia Związkowego Klubu Strzeleckiego - Warszawa. zks.waw.pl. [dostęp 2020-04-24]. (pol.).
  4. a b Zestawienie medali i medalistów IGRZYSK OLIMPIJSKICH, MISTRZOSTW ŚWIATA, MISTRZOSTW EUROPY w STRZELECTWIE SPORTOWYM. pzss.org.pl. [dostęp 2020-04-24]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]