Maść parafinowa
Maść parafinowa (łac. Unguentum Paraffini FP II)[1] – preparat galenowy do użytku zewnętrznego, sporządzany według przepisu farmakopealnego w zakresie receptury aptecznej. W Polsce na stan obecny (2024) skład określa Farmakopea Polska II (1937).
Stanowi żółtawobiałą masę, o dość twardej i spoistej konsystencji[1]. Klasyfikowana jest jako bezwodne, farmaceutyczne podłoże maściowe o właściwościach absorpcyjnych i lipofilowych[2].
Maść parafinowa jest mieszaniną węglowodorów parafinowych stałego i ciekłego stanu skupienia[3]. Zawarta w preparacie lanolina bezwodna poprawia konsystencję oraz zwiększa liczbę wodną, nadając właściwości absorpcyjne.
Skład i przygotowanie (FP II, 1937 r.)[1]
- Paraffinum solidum 40 cz. (parafina stała)
- Paraffinum liquidum 50 cz. (parafina ciekła)
- Lanolinum anhydricum 10 cz. (lanolina bezwodna)
Lanolinę bezwodną i parafinę stałą stopić na łaźni wodnej, dodać ogrzanej parafiny ciekłej. Następnie należy przecedzić przez płótno (lub gazę) i mieszać do zastygnięcia.
Maść parafinowa stanowi w recepturze aptecznej w mieszaninie z innymi podłożami (jako dodatek) lub samodzielnie constituens (vehiculum) dla maści bezwodnych (np. jest składową maści boromenthol), niekiedy uwodnionych. Może być użyta także nieprzetworzona, per se jako obojętna maść natłuszczająco-ochronna.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Farmakopea Polska II 1937 r. - s. 902 - nazwa polska i łacińska, skład, przygotowanie.
- ↑ Leszek Krówczyński, Ćwiczenia z receptury, Wydawnictwo UJ, Kraków 2000 - s.162 > absorpcyjne, bezwodne podłoża maściowe.
- ↑ Farmacja stosowana - wyd. IV 2003 r., pod red. prof. S.Janickiego, prof. A.Fiebiga, prof. M.Sznitowskiej ISBN 83-200-2847-7 - s.264 - Podłoża maści lipofilowych > Podłoża węglowodorowe > Parafiny
- ↑ Tadeusz Lesław Chruściel, Kornel Gibiński (red.), Leksykon Leków, PZWL 1991, s.574 > Maść parafinowa - zastosowanie ISBN 83-200-1500-6
- ↑ Poradnik Terapeutyczny, Piotr Kubikowski (red.), wyd. III, 1975, s. 876 - Unguentum Paraffini
