Maść rtęciowa czerwona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maść rtęciowa czerwona (farm. Unguentum Hydrargyri rubrum, syn. Unguentum Hydrargyri oxydati rubri, maść z czerwonym tlenkiem rtęciowym)[1]preparat galenowy do użytku zewnętrznego, sporządzany według przepisu farmakopealnego. W Polsce na stan obecny (2024) skład określa Farmakopea Polska II (1937)[2]. W przeciwieństwie do żółtej maści rtęciowej preparat nie jest sporządzany metodą precypitacyjną.

Skład i przygotowanie[edytuj | edytuj kod]

Skład:

Hydrargyrum oxydatum rubrum 10 cz. (czerwony tlenek rtęci)
Vaselinum flavum 90 cz (wazelina żółta)

Przygotowanie[3]: Czerwony tlenek rtęciowy rozetrzeć z niewielką ilością wazeliny żółtej (tworząc koncentrat maściowy). Następnie dodawać porcjami resztę przepisanego podłoża. Stężenie czerwonego tlenku rtęciowego w przyrządzonej maści powinno wynosić 10%.

Działanie i zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Maść wywiera działanie przeciwbakteryjne oraz przeciwpasożytnicze analogiczne do maści rtęciowej żółtej, od której była jednak znacznie rzadziej stosowana[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Inne preparaty rtęci stosowane w medycynie:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Farmakopea Polska II 1937 r., "Zatwierdzeniem Ministra Opieki Zdrowotnej z dn. 14 lipca 1937 tłoczono 3500 egzemplarzy numerowanych - egzempl. nr 1767" - monografia szczegółowa; strona 901 - Nazwa preparatu łacińska oraz polska (w oryginalnym zapisie Maść z czerwonym tlenkiem rtęciowym) wraz z synonimami.
  2. Farmakopea Polska II - monografia szczegółowa, strona 901 > Skład
  3. Farmakopea Polska II - monografia szczegółowa, strona 901 > Przygotowanie
  4. Informator terapeutyczny; Ministerstwo Zdrowia, Departament Farmacji, 1959 wyd. Cefarm - Centrala farmaceutyczna Warszawa. > strona 276, pozycja 556.