Maciej Karpiński (językoznawca)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Karpiński
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: językoznawstwo ogólne, psycholingwistyka, językoznawstwo stosowane[1]
Doktorat

25 czerwca 1998[1]

Habilitacja

29 marca 2007[1]

Maciej Karpińskipolski językoznawca, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Językoznawstwa i prodziekan Wydziału Neofilologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

25 czerwca 1998 obronił pracę doktorską Psycholingwistyczne aspekty komunikacji człowiek-komputer, otrzymując doktorat, a 29 marca 2007 habilitował się na podstawie oceny dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Struktura i intonacja polskiego dialogu zadaniowego[1]. Pełni funkcję profesora nadzwyczajnego w Instytucie Językoznawstwa i prodziekana na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1].

Był członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Fonetycznego[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 2002: A Preliminary Study of the Intonational Phrase, Nuclear Melody and Pauses in Polish Semi-Spontaneous Narration[1]
  • 2004: Non- and Quasi-lexical Realizations of ‘Positive Response’ in Korean, Polish and Thai Map Task Dialogues[1]
  • 2004: On Intonation of Questions in Polish and Korean Task-oriented Dialogues[1]
  • 2015: Polish Infant Directed vs. Adult Directed Speech: Selected Acoustic-Phonetic Differences[1]
  • 2018: Aspects of gestural alignment in task-oriented dialogues[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Dr hab. Maciej Karpiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-08-09].