Maciej z Bogusławic
 Ostoja | |
| Data śmierci |
po 1428 |
|---|---|
| Dzieci |
Leonard z Bogusławic, Ścibor z Bogusławic |
Maciej z Bogusławic herbu Ostoja (zm. po 1428 r.) – dziedzic dóbr ziemskich w Bogusławicach i Jackowie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Maciej z Bogusławic był właścicielem części Bogusławic i Jackowa (położonych obecnie w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim). Jego synami zapewne byli Leonard i Ścibor z Bogusławic. W roku 1405 świadczył w procesie Jana z Łyskorni naganionego przez Macieja z Raczyna. W roku 1412 naganił w szlachectwie Jakuba z Jankowic przed sądem w Radomsku. Maciej z Bogusławic świadczył także w lutym 1424 roku w sprawie Stanisława Cichosza z Kraszkowic naganionego przez Piotra z Olewina. W roku 1426, w Radomsku, Maciej z Bogusławic wraz z Janem Gsekiem z Jackowa herbu Ostoja (zapewne krewnym) potwierdzili szlachectwo Piotra z Biestrzykowa herbu Amadej. Maciej wraz z Leonardem z Bogusławic herbu Ostoja świadczyli w sprawie Stefana z Ulesia naganionego w czerwcu 1427 roku przez Jana Kolano z Ulesia. Naganiony zaproponował sześciu światków mających potwierdzić jego szlachectwo, byli to: Wawrzyniec i Bartłomiej z Szynczyc herbu Rogala, Jan z Rożniatowic i Henryk Biel z Błeszna herbu Ostoja oraz Mikołaj i Jan z Radkowa herbu Prawdzic. Sprawa znalazła swój finał rok później w Nowym Mieście Korczynie. Zmianie uległ zarówno sąd jak i skład świadków, który stanowili: Mikołaj z Kalenic i Świętosław z Luborczy herbu Rogala, wspomniani wyżej Maciej i Leonard z Bogusławic herbu Ostoja, a także Mikołaj i Florian z Borkowy herbu Prawdzic. Jest wielce prawdopodobne, iż Maciej i Leonard z Bogusławic herbu Ostoja są tożsami z Maciejem i Leonardem z Jackowa, którzy, jako ojciec z synem, w roku 1413 procesowali się w Radomsku z sąsiadami, Mikołajem i Wojciechem z Jackowa.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Ostoja, herb szlachecki
- Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja
- Ścibor z Bogusławic
- Mikołaj ze Ściborzyc
- Ścibor ze Ściborzyc
- Henryk Biel z Błeszna
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Boniecki, Herbarz Polski, t. 1, s. 349.
- R. Hube, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich, Biblioteka Umiejętności Prawnych, Warszawa 1888, s. 123.
- A. Gieysztor, Fragmenty zapisek heraldycznych piotrkowskich i radomskich wojew. sieradzkiego XIV i XV w., [w:] „Przegląd Historyczny”, 1948, t. XXXVII, s. 387-388.
- Matricularum Regni Poloniae summaria, excussis codocibus, qui in Chartophylacio Maximo Varsoviensi asservantur, wyd. T. Wierzbowski, Warszawa 1905 – 1919, t. 4, vol. 3, s. 371, s. 379.
- K. Potkański, Zapiski herbowe z dawnych ksiąg ziemskich przechowywanych w archiwach radomskiem i warszawskiem, AKH, t. 3, Kraków 1886, s. 135.
- A. Szymczakowa, Nagana szlachectwa w Sieradzkiem w XV wieku, [w:] „Heraldyka i okolice”, red. A. Rachuba, S. Górzyński, H. Manikowska, Warszawa 2002, s. 461.
- J. Łojko, Średniowieczne herby polskie, Poznań 1985, s. 27-28.
- R. Bogusławski, Właściciele Bogusławic w Ziemi Sieradzkiej w XV i XVI wieku, [w:] „Na Sieradzkich Szlakach”, nr 1/2014.