Macrocheilus binotatus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Macrocheilus binotatus
Andrewes, 1931
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

Anthiinae

Plemię

Helluonini

Podplemię

Omphrina

Rodzaj

Macrocheilus

Gatunek

Macrocheilus binotatus

Macrocheilus binotatus – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych, podrodziny Anthiinae i plemienia Helluonini.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek opisany został w 1931 roku przez Herberta Edwarda Andrewesa[1][2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Biegaczowaty ten osiąga 14 mm długości i 4,8 mm szerokości ciała. Labrum z wierzchołkiem zaokrąglonym i spiczastym oraz szczecinkami na przedniej krawędzi. Bródka gładka u podstawy, o środkowym ząbku prawie tak długim jak płatki. Czwarte człony głaszczków szczękowych cylindrycznie rozszerzone. Czwarte człony głaszczków wargowych spłaszczone i rozszerzone. Języczek szeroki i kanciasty. Plamki na pokrywach duże i wydłużone. Od podobnego M. macromaculatus różni się usytuowaniem szczecinek na krawędzi labrum[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten jest endemitem indonezyjskiej Sumatry[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]