Maiko
Maiko (jap. 舞妓) – uczennica na gejszę. Termin maiko występuje tylko w Kioto. Odpowiednik maiko w Tokio to hangyoku.
Podczas bycia maiko dziewczyna przechodzi kilka etapów kształcenia się.
Cechy charakterystyczne dla maiko[edytuj]
- kimono z długimi rękawami, trenem i zaszewkami na rękawach i barkach takimi jak w kimonie dziecięcym tzw. hikizuri
- długi pas obi zawiązany w węzeł darari tak, by zwisał swobodnie z tyłu
- kanzashi, czyli bogate ozdoby do włosów (inne na każdy miesiąc), np kwiaty ręcznie składane z małych kawałków jedwabiu tzw. hana kanzashi
- okobo - klapki na 10-15cm koturnie (jeśli maiko jest zbyt wysoka, nie nosi okobo, tylko zori), wydrążone w środku i z zamocowanym dzwoneczkiem, który dzwoni podczas chodzenia
Fryzury maiko[edytuj]
- wareshinobu - noszona na początku kariery, koczek z tyłu podzielony jest na dwie części, górą i dołem koczka wystaje czerwona wstążka w białe kropki
- ofuku - noszona przez dwa ostatnie lata kandydowania, kok z tyłu jest rozdzielony tylko na dole
- sakko (sakkou) - noszona przez dwa tygodnie poprzedzające debiut jako geiko
- yakko shimada - noszona podczas Nowego Roku i 1 Sierpnia
- katsuyama - noszona podczas festiwalu Gion
Maiko zawsze czesze swoje naturalne włosy, nigdy nie nosi peruki. Ponieważ wykonanie fryzury jest bardzo kosztowne, maiko chodzi do fryzjera co 5-7 dni. Aby nie zniszczyć misternego uczesania, musi spać z podłożoną pod szyję podkładką z laki, na której jest mała poduszeczka - makura. Jeśli podkładka w nocy się przewróci, fryzura zostanie zniszczona.
Makijaż[edytuj]
- twarz i szyja pobielone
- usta pomalowane karmazynową szminką, lecz tak, by wyglądały na mniejsze i przypominały kształtem pączek róży (maiko w pierwszym roku pracy malują tylko dolną wargę)
- oczy obrysowane czernią i różem
- brwi zaznaczone są czernią, a od dołu karmazynem
- młodsza maiko maluje różem policzki
O tym, że jest bardziej doświadczoną maiko, stanowi mniejsza liczba ozdób we włosach, kimono z mniejszą liczbą wzorów (znajdujących się coraz niżej), obiage związane i częściowo schowane pod obi (przez pierwsze lata układane jest płasko na wierzchu obi) a także przewaga koloru białego nad czerwonym na kołnierzyku (eri).
