Maki (obraz Stanisława Masłowskiego)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maki
Ilustracja
Maki, obrazakwarela z 1911 roku, fot. Zbigniew Doliński, pracownia fot. Muzeum Narodowego w Warszawie
Autor

Stanisław Masłowski (1853–1926)

Rodzaj

pejzaż

Data powstania

1911

Medium

akwarela/karton

Wymiary

67 × 99,5 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Warszawa

Lokalizacja

Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw.: Rys.Pol.5772[1]

Makiobrazakwarela, o wymiarach 67 × 99,5 cm, polskiego malarza Stanisława Masłowskiego (1853–1926) z 1911 roku, znajdująca się (1984) w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, nr inw. Rys. Pol. 5772[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Obraz malowany techniką akwarelową, o wymiarach 67 × 99,5 cm. Jest to pejzaż sygnowany: „ST.MASŁOWSKI*911*WOLA RAFAŁOWSKA” przedstawiający krajobraz, w którego dolnej części ukazane jest poletko wypełnione charakterystycznymi sylwetkami roślin (łodyżki, kwiatostany) o różnorodnym zabarwieniu, z przewagą jasnokremowego. Powyżej zaakcentowano rytmicznie powtarzające się niewielkie poletka zabarwione jasnoniebiesko. Głębiej rozpościerają się wielobarwne pasy pól lub ogrodów (głównie słomkowe i zielone o różnorodnym odcieniu). W tle obrazu usytuowano szereg krytych strzechą chałup wiejskich wśród zróżnicowanej wielkości zadrzewienia. Szczytowa partia obrazu – to pas bezchmurnego nieba o jasnoniebieskim zabarwieniu.

Dane uzupełniające[edytuj | edytuj kod]

Omawiany obraz był reprodukowany w publikacji:

Agnieszka Morawińska: Malarstwo polskie od gotyku do współczesności, Warszawa 1984, wyd. „Auriga”, Oficyna Wydawnicza Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, s. 64, ilustr. nr 84.

Syn artysty w swym opracowaniu o ojcu, pt. „Stanisław Masłowski – Materiały do życiorysu i twórczości” zaliczył omawiany obraz namalowany w 1911 roku do „najlepszych osiągnięć pejzażowych artysty” pochodzących właśnie z 1911 roku z Woli Rafałowskiej. Obraz ten znalazł się wśród dwunastu obrazów pochodzących z plenerów w tej miejscowości, wymienionych w „Sprawozdaniu Komitetu T.Z.S.P. za rok 1911” w Warszawie, do których należały: „Krowy”, „Białe maki”, „Gryka”, „Chojar”, „Młyny”, „Maki”, „Sosny”, „Maki pąsowe”, „Makówki”, „Malwy”, „Jesień”, „Zagroda”[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Agnieszka Morawińska: Malarstwo polskie od gotyku do współczesności, Warszawa 1984, wyd. „Auriga”, Oficyna Wydawnicza Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, s. 64, ilustr. nr 84.
  2. Agnieszka Morawińska: Malarstwo polskie od gotyku do współczesności, op.cit., s. 64.
  3. Stanisław Masłowski – Materiały do życiorysu i twórczości, oprac. Maciej Masłowski”, Wrocław, 1957, wyd. „Ossolineum”. s. 225.

Literatura[edytuj | edytuj kod]