Makroamylazemia
Makroamylazemia – zjawisko występowania w surowicy makroamylazy, czyli dużych kompleksów amylazy, powstających na skutek połączenia polimeryzacji cząsteczek tego enzymu lub łączenia amylazy z przeciwciałami w kompleksy immunologiczne[1]. Na makroamylazemię wskazuje wysoka aktywność amylazy w surowicy i niska w moczu, przy prawidłowej wydolności nerek i prawidłowej aktywności lipazy, czym różni się ona od hyperamylazemii, wynikającej z nieprawidłowego funkcjonowania nerek, a nie z tworzenia kompleksów immunologicznych, które są zbyt duże do odfiltrowania[2]. Diagnozowanie makroamylazemii wymaga oznaczenia masy cząsteczkowej amylazy zawartej w surowicy, zastosowania metod immunologicznych[1][2] lub porównania stężenia amylazy w moczu i surowicy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tadataka Yamada, David H. Alpers, Anthony N. Kalloo, Neil Kaplowitz, Chung Owyang, Don W. Powell: Textbook of Gastroenterology. John Wiley & Sons,, 2011. ISBN 1-4443-5941-X.
- ↑ a b Sid Karpoff, Diane M. Labus: Portable Diagnostic Tests (Portable Series). Lippincott Williams Wilkins, 2007, s. 43. ISBN 1-58255-675-X.
- ↑ Basic Skills in Interpreting Laboratory Data, 5th edition, red. Marry Lee. ASHP, 2013. ISBN 1-58528-345-2.