Maksymilian Cercha
Maksymilian Cercha (ur. 1818, zm. 1907) – malarz, złotnik.
Życiorys
Ukończył Krakowską Szkołę Rysunku i Malarstwa przy Instytucie Technicznym. Nauczyciel rysunku w krakowskich szkołach. Autor pejzaży, portretów, widoków Krakowa. Żona Leokadia z Burdzińskich Cerchowa[1], syn Stanisław.
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas AC, część południowa) [2].
Twórczość
- Kobieta w zielonym szalu (1840)
- Popiersie zakonnika (1840) w Muzeum Narodowym w Krakowie
- Morskie Oko (1849)
- Rynek krakowski (1869)
- Widok wschodniej części Rynku krakowskiego (1869) w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa
- Kleparz ze szkołą parafialną (1883)
Przypisy
- ↑ przez 35 lat była kierowniczką szkoły żeńskiej im. św Jadwigi w Krakowie, zmarła 29 września (80 lat) 1917 roku Czas s. 3 nr 450 z 29 września 1917 [1] Nekrolog Czas s. 2 nr 451 [2]
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Stanisław Cercha. rakowice.eu. [dostęp 2018-11-14].
Bibliografia
- Teresa Stanisławska-Adamczewska, Jan Adamczewski, Kraków, ulica imienia..., Kraków 2000, s.40.
- Emmanuel Bénézit „Dictionnaire critique et documentaire des Peintres, Sculpteurs, Dessinateurs et Graveurs de tous les temps et de tous les pays par un group d’écrivains spécialistes français et étrangers”, Nouvelle Édition, Tome Second (Betto-Chilingovsky), Librairie Gründ, 1876, str. 622. – notki o Maksymilianie i Stanisławie Cerchach.
- Feliks Kopera „Cercha Maksymilian” w: „Polski słownik biograficzny”, Polska Akademia Umiejętności, Księgarnia Gebethnera i Wolffa, Warszawa-Kraków-Łódź-Poznań-Wolno-Zakopane, Tom III (Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek), Kraków, 1937, str. 232.
- Stanisław Lam „Ilustrowana encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego”, tom 1 (A-E), Księgarnia Trzeski, Everta i Michalskiego, Warszawa, str. 554.
- Saur „Allgemeines Künstler-Lexikon : Die Bilder Künstler aller Zeiten und Völker”, Band 17 (Carter-Cesaretti), K.G. Saur, München, Lipsk, 1997, str. 545.