Mall Nukke
 Mall Nukke | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki |
kolaż, fotografia, malarstwo, grafika |
| Strona internetowa | |
Mall Nukke (ur. 6 grudnia 1964 w Tallinnie) – estońska artystka awangardowa, plastyczka i malarka młodego pokolenia. W latach 90. XX wieku była jedną z prekursorek nurtu neo-pop w sztuce estońskiej, czerpiącego ze stylistyki pop-artu lat 60. XX wieku[1]. W drugiej dekadzie XXI wieku znana jest głównie ze swoich kolaży nawiązujących stylistycznie do prawosławnych ikon, wyśmiewających współczesny konsumpcjonizm i korzystających z dorobku współczesnej sztuki reklamowej, kultury masowej i ikon masowej wyobraźni w krajach ekonomii rynkowej[2][3].
Urodziła się 6 grudnia 1964 w Tallinnie[4]. Po ukończeniu podstawówki o profilu artystycznym w 1979 wstąpiła do Liceum Sztuk Pięknych Kopli, równolegle uczęszczając na zajęcia w Szkole Sztuk Kaligraficznych Kivihall[4]. W 1985 rozpoczęła studia w Estońskiej Akademii Sztuk Pięknych, której wydział sztuk graficznych ukończyła z tytułem magistra w 1992[4]. W 1994 rozpoczęła pracę jako nauczycielka rysunku w Sally Stuudio[4].
W latach 90. artystka eksperymentowała ze stylistyką kampu, często inspirowała się też światem przedstawianym przez środki masowego przekazu[1]. Była jedną z prekursorek nurtu neo-pop w estońskiej sztuce, obok takich artystów jak Peeter Allik, Marko Mäetamm, Rait Pärg, Reiu Tüür, Hannes Starkopf, Toomas Tonissoo czy Lauri Sillak[1]. Inaczej niż estońska awangarda lat 70. XX wieku zafascynowana estetyką radzieckiej awangardy lat 20. i 30. artyści neo-popowi sięgali raczej do współczesnych, zachodnioeuropejskich źródeł kultury popularnej i estetyki reklamy[3]. W swoich obrazach, grafikach i kolażach Mall Nukke często podejmowała krytykę współczesnego społeczeństwa, jednak ukrywając ją za, jak to określił krytyk sztuki Sirje Helme, maską hollywoodzkiego blichtru[1]. Za tematy swoich prac Nukke często wybierała postaci zachodniej popkultury, traktowane symbolicznie[1]. Typowym przykładem jej twórczości z owego czasu jest cykl kolaży pod wspólnym tytułem Sweet Home, zaprezentowany w 1996 w kopenhaskiej galerii ArtGenda w Øksnehallen[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Sirje Helme, Estonian art from 1987 to the present, [w:] Alla Rosenfeld, Norton T. Dodge (red.), Art of the Baltics: The Struggle for Freedom of Artistic Expression Under the Soviets, 1945-1991, Rutgers University Press, 2001, s. 163-164, ISBN 978-0-8135-3042-0 [dostęp 2016-03-28] (ang.).
- ↑ Johannes Saar, Sirje Helme, Ülbed üheksakümnendad. Probleemid, teemad ja tähendu-sed 1990. aastate eesti kunstis, [w:] Mari Laanemets (red.), Fotograafiast 1990-ndate aastate eesti kunstis, Tallinn: Kaasaegse Kunsti Eesti Keskus, 2001, s. 245-264 (est.).
- ↑ a b Ants Juske, Estonian Art in Times of Transition, Krzysztof Czyżewski (red.), „Krasnogruda”, 8, Fundacja „Pogranicze” i Ośrodek „Pogranicze - Sztuk, Kultur, Narodów”, 1998, s. 159, ISSN 1230-7645 [dostęp 2016-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-05] (ang.).
- ↑ a b c d Indrek Päri, HAUS galerii [online], www.haus.ee, 2013 [dostęp 2016-03-28] (est.).