Mandala (historia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nakładające się na siebie mandale ok. roku 1360. W kolejności od północy: Lan Xang, Lanna, Sukhothai, Ayutthaya, Angkor, Czampa.

Mandala – model opisujący schemat rozkładu sił politycznych w państwach historycznych Azji Południowo-Wschodniej. Dosłownie oznacza krąg i w tym znaczeniu można je tłumaczyć jako krąg królów. W pewnym sensie system ten jest podobny do systemu feudalnego w Europie: wzajemne powiązania między państwami tworzącymi mandalę zależą od układów wasalnych ich władców, chociaż w porównaniu do feudalizmu państwa te mają znacznie większą swobodę. Zasięgi oddziaływania mandali często nakładały się na siebie, tworząc sieć wzajemnie powiązanych ośrodków władzy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wolters, O.W. History, Culture and Region in Southeast Asian Perspectives. Institute of Southeast Asian Studies, 1982. ISBN 0-87727-725-7