Maria w islamie
| oddająca cześć Bogu | |
.jpg) Maria i Jezus na perskiej miniaturze | |
| Inne imiona |
Marjam |
|---|---|
| Występowanie | |
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Dzieci | |
Maria w islamie – Maria (arab. مريم Marjam, w polskich przekładach Koranu – Maria) to obok Fatimy, córki Mahometa, Asiji, żony faraona, oraz Chadidży, pierwszej żony Mahometa, jedna z najbardziej szanowanych kobiet w islamie. Marjam jest ucieleśnieniem ideału kobiety muzułmańskiej – posłuszna Bogu, oddana i gotowa Mu wszystko poświęcić, prowadząca pobożne i sprawiedliwe życie, wypełnione milczeniem, modlitwą i postem.
Jej imię tłumaczy się jako „oddająca cześć Bogu” i jest jedyną kobietą wymienioną w Koranie z imienia. Koraniczna postać Marjam jest błędnie interpretowana jako połączenie Maryi, Matki Jezusa (sura 5,78), oraz starotestamentowej Marii (Miriam), siostry Aarona (sura 19,28)[1]. Cała sura 19 nosi tytuł Maria. Islam potwierdza dziewicze poczęcie Jezusa, nazywając Maryję Marjam al-Azra, czyli „Marią Dziewicą”. Jako dziecko została oddana na wychowanie Zachariaszowi (Zakarijji). Koran zna również opowieść o zwiastowaniu, która zawarta jest w trzeciej surze Rodzina Imrana: „O, Mario! Zaprawdę, Bóg wybrał ciebie i uczynił cię czystą, i wybrał ciebie ponad kobietami światów. (...) Bóg zwiastuje ci radosną wieść o Słowie pochodzącym od Niego, którego imię Mesjasz, Jezus, syn Marii” (wersety 42, 45 w przekładzie Józefa Bielawskiego, 1986).
Imię Maryi pojawia się niejednokrotnie na muzułmańskich amuletach ochronnych. Wschodni chrześcijanie symbol „dłoń Fatimy” nazywają „dłonią Marii”.
Niektórzy wyznawcy islamu pielgrzymują do chrześcijańskich sanktuariów maryjnych (np. w Fátimie w Portugalii[2] i Lyonie).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Słowa Zawarte w Koranie: „Siostra Aarona”, oznaczają, że wyznawcy judaizmu mieli zwyczaj zwracać się do ludzi imionami słynnych przodków. Jezus też jest nazywany synem Dawida. Muzułmanie nie wierzą w reinkarnację.
- ↑ Muzułmanie, hindusi i buddyści w katolickich sanktuariach. racjonalista.pl, 2004-09-13. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-30)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek M Dziekan, Symbolika arabsko-muzułmańska. Mały słownik, Warszawa: „Verbinum”, 1997, s. 62, ISBN 83-7192-019-9, OCLC 749651486.
- JMJ, Wspomnij w Księdze Maryję, „Horyzonty Misyjne” 29 (4/2004), s. 25.
- Monika i Udo Tworuschka, Islam. Mały słownik, wyd. II poprawione i poszerzone, Warszawa 2005, s. 98–99. ISBN 83-7192-245-0.
- Religia. Encyklopedia PWN, t. 3, Warszawa 2001, s. 519–520.