Marian Leon Bielicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Panterka (dyskusja | edycje) o 10:07, 23 lut 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Marian Leon Bielicki (ur. 5 czerwca 1920 w Wilnie, zm. 8 kwietnia 1972 w Warszawie) – polski pisarz, eseista, dziennikarz, tłumacz języka rosyjskiego.

Studiował filologię polską na Uniwersytecie Wileńskim. W czasie II wojny światowej przebywał w Związku Radzieckim. Wydawał powieści sensacyjne pod pseudonimem Stefan Lemar.

Bibliografia

  • 1951 - Bakteria 0.78 (powieść science fiction)
  • 1955 - Dżuma rusza do ataku (powieść science fiction)
  • 1957 - Opowieści Szidikura : baśnie i legendy Tybetu
  • 1959 - Lacho z rodu Ha (powieść dla młodzieży)
  • 1961 - Gorycz sławy (powieść dla młodzieży)
  • 1962 - Moje skarby w kosmosie, czyli powieść pozornie fantastyczna (powieść science fiction)
  • 1966 - Zapomniany świat Sumerów (monografia)
  • 1969 - Chłopiec z glinianą tabliczką (opowieść dla dzieci)
  • cykl:
    • 1963 - Małgorzata szuka siebie
    • 1964 - Małgorzata szuka siebie
    • 1965 - Małgorzaty droga powrotu
  • Krystyna Kuliczkowska, Barbara Tylicka: Nowy słownik literatury dla dzieci i młodzieży. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1979.