Marius Egnatius

Marius Egnatius (I w. p.n.e.) – jeden z głównych przywódców sprzymierzeńców italskich w wojnie ze sprzymierzeńcami.

Według zachowanych fragmentów Diodora Sycylijskiego był jednym z dwunastu dowódzców, których co roku wybierali sprzymierzeńcy, by służyli przy ich konsulach. Według Liwiusza był przywódcą samnickim.

Pierwszy znany nam jego czyn to zdobycie Venafrum, czego dokonał przy pomocy zdrady i gdzie zniszczył dwie kohorty. Niedługo później w wąwozie Mons Massicus koło Teanum niespodzanie napotkał armię konsula Luciusa Caesara, którego zmusił do wycofania się. Rzymianie schroli się w Teanum, ale stracili wielu ludzi przekraczając rzekę Savo, na której był tylko jeden most.

Następnego roku Egarius zginął w bitwie z Rzymianami dowodzonymi przez Caiusa Cosconiusa i Luceiusa.

Informacje o nim podają Liwiusz [Epit. LXXV] i Appian [I 40, 41, 45].

Istnieją przesłanki by sądzić, że ojcem lub bliskim krewnym Egnatiusa był wzmiankowany przez Aulusa Gelliusa Marcus Marius z Sidicinum.

Zobacz też

• Egnacjusze

Bibliografia

• Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. ancientlibrary.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-14)].