Mark Harbers

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mark Harbers
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Markus Gerardus Jozef (Mark) Harbers

Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1969
Ede

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

minister infrastruktury i gospodarki wodnej (od 2022)

Partia

Partia Ludowa na rzecz Wolności i Demokracji

Mark Harbers, właśc. Markus Gerardus Jozef Harbers (ur. 19 kwietnia 1969 w Ede[1]) – holenderski polityk i samorządowiec, parlamentarzysta, w latach 2017–2019 sekretarz stanu, od 2022 minister infrastruktury i gospodarki wodnej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1987 ukończył szkołę średnią w rodzinnej miejscowości. Między 1987 a 1997 studiował ekonomię na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie, nie uzyskując dyplomu. Pracował głównie jako doradca do spraw komunikacji[2].

W 1987 wstąpił do Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji (VVD)[1]. W latach 90. był radnym rotterdamskiej dzielnicy Kralingen-Crooswijk. W latach 2002–2007 zasiadał w radzie miejskiej Rotterdamu[2]. Od 2006 pełnił funkcję asystenta politycznego ministra finansów Gerrita Zalma[2]. W 2007 powołany w skład zarządu miasta w Rotterdamie jako wethouder do spraw gospodarki, portu i środowiska[1].

W 2009 objął wakujący mandat posła do Tweede Kamer[1]. Wybierany następnie na kolejne kadencje w wyborach w 2010, 2012[1], 2017[3] i 2021[4].

W październiku 2017 dołączył do trzeciego rządu Marka Ruttego jako sekretarz stanu w resorcie sprawiedliwości[5], odpowiedzialny m.in. za kwestie imigracji i uchodźców. Stanowisko to zajmował do maja 2019[1]. Podał się do dymisji po ujawnieniu przez „De Telegraaf” nierzetelności w przedstawionym parlamentowi raporcie dotyczącym przestępczości wśród osób ubiegających się w Holandii o azyl[6].

W styczniu 2022 powołany na ministra infrastruktury i gospodarki wodnej w czwartym gabinecie dotychczasowego premiera[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f M.G.J. (Mark) Harbers. parlement.com. [dostęp 2022-01-01]. (niderl.).
  2. a b c CV Mark Harbers. government.nl, 6 listopada 2017. [dostęp 2022-01-01]. (niem.).
  3. Tweede Kamerverkiezingen 2017 (voorlopige samenstelling). parlement.com. [dostęp 2022-01-02]. (niderl.).
  4. Samenstelling Tweede Kamer na de verkiezingen van 17 maart 2021 – totaaloverzicht. parlement.com. [dostęp 2022-01-02]. (niderl.).
  5. Kabinet-Rutte III. parlement.com. [dostęp 2022-01-02]. (niderl.).
  6. Dutch minister resigns over manipulated report of crimes committed by asylum-seekers. euractiv.com, 22 maja 2019. [dostęp 2022-01-02]. (ang.).
  7. Kabinet-Rutte IV. parlement.com. [dostęp 2022-01-10]. (niderl.).