Martin Půta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Martin Půta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1971
Liberec

Hetman kraju libereckiego
Okres

od 27 listopada 2012

Przynależność polityczna

Burmistrzowie Kraju Libereckiego

Poprzednik

Stanislav Eichler

Burmistrz Hrádek nad Nisou
Okres

od 12 listopada 2002
do 19 grudnia 2012

Przewodniczący Burmistrzów i Niezależnych
Okres

od 24 marca 2014
do 21 grudnia 2015

Poprzednik

Petr Gazdík

Następca

Petr Gazdík

Martin Půta (ur. 13 września 1971 w Libercu[1]) – czeski samorządowiec, od 2012 roku hetman kraju libereckiego. W 2017 roku był deputowanym do Izby Poselskiej, a w latach 2002–2012 burmistrzem Hrádeku nad Nisou. W latach 2014–2016 był przewodniczącym czeskiej partii Burmistrzowie i Niezależni, a w latach 2009–2014 i ponownie od 2017 przewodniczącym partii Burmistrzowie Kraju Libereckiego (cz. Starostové pro Liberecký kraj).

Od 2013 roku jest członkiem Europejskiego Komitetu Regionów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1989 roku ukończył Liceum im. FX Šaldy w Libercu[1]. W latach 1990–1992 odbył zasadniczą służbę wojskową[1]. Następnie do 1993 roku prowadził własną działalność gospodarczą[1]. Od 1993 do 2002 roku pracował jako technolog i kierownik produkcji w firmie Vulkan w Hrádek nad Nisou[1]. W 2010 roku uzyskał licencjat z administracji publicznej na Uniwersytecie Metropolitalnym w Pradze[1].

Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]

W wyborach samorządowych w 2002 roku z powodzeniem kandydował do Rady Miasta Hrádek nad Nisou[1]. W tym samym roku został wybrany burmistrzem tego miasta[1]. Jako burmistrz był odpowiedzialny m.in. za zrewitalizowanie historycznego centrum miasta, wybudowanie wielofunkcyjnego centrum Brána Trojzemí, przebudowę osiedli mieszkaniowych oraz remont drogi dojazdowej do przejścia granicznego do Polski[1]. W lutym 2007 roku został deputowanym do Rady Przedstawicielskiej Kraju Libereckiego[1]. Na czas jego kadencji jako burmistrza przypadała także powódź w 2010 roku[1]. W kwietniu 2011 roku został wybrany przewodniczącym czeskiej części Euroregionu Nysa[1].

W wyborach samorządowych w 2012 roku był liderem Burmistrzów Kraju Libereckiego do Rady Kraju Libereckiego[2]. Jego partia zdobyła wówczas większość miejsc w Radzie[2]. 27 listopada 2012 roku został wybrany hetmanem kraju libereckiego[1]. W grudniu tego samego roku przestał pełnić urząd burmistrza[1]. 23 września 2013 roku został członkiem Europejskiego Komitetu Regionów, gdzie dołączył do frakcji Europejskiej Partii Ludowej[3]. W Komitecie Regionów zasiadł w Komisji Polityki Gospodarczej (ECON) oraz Komisji Środowiska, Zmiany Klimatu i Energii (ENVE)[3]. Jako hetman odpowiadał m.in. za utworzenie Centrum Kształcenia Zawodowego w szkołach średnich oraz Centrum Medycyny Ratunkowej w Libercu[1]. W marcu 2014 roku zrezygnował z członkostwa w Burmistrzach Kraju Libereckiego i dołączył do partii Burmistrzowie i Niezależni (STAN)[4]. W tym samym miesiącu został wybrany przewodniczącym tego ugrupowania[5]. W kwietniu tego samego roku został wybrany wiceprzewodniczącym Zarządu Stowarzyszenia Regionów Republiki Czeskiej[1][6][7]. W grudniu 2015 roku zrezygnował z funkcji przewodniczącego partii[8]. W wyborach samorządowych w 2016 roku uzyskał reelekcję jako radny[9], 22 listopada tego samego roku został ponownie hetmanem[1].

W wyborach parlamentarnych w 2017 roku kandydował z list STAN do Izby Poselskiej Republiki Czeskiej[10]. Otrzymał 4470 głosów uzyskując mandat poselski[11]. W listopadzie tego samego roku zrezygnował jednak z mandatu, pozostając nadal hetmanem[12][13]. W listopadzie tego samego roku zrezygnował z członkostwa w STAN, zostając ponownie przewodniczącym partii Burmistrzów Kraju Libereckiego[14].

W wyborach samorządowych w 2020 roku ponownie kandydował do Rady Kraju Libereckiego[15]. Uzyskał reelekcję z wynikiem 11 363 głosów[16]. 3 listopada tego samego roku został ponownie wybrany hetmanem[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Půta w 2004 roku wziął ślub z Polką, Sylwią[1]. Para ma trzy córki: Verunkę, Viktorkę i Valerię[1]. Deklaruje znajomość języków angielskiego, polskiego i niemieckiego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Hejtman [online], Liberecký kraj [dostęp 2022-10-16] (cz.).
  2. a b SOUHRN: Končí oranžová vláda. Zvítězili starostové, „Liberecký deník”, 15 października 2012 [dostęp 2022-10-16] (cz.).
  3. a b c Martin PUTA [online], cor.europa.eu [dostęp 2022-10-16] (ang.).
  4. Půta už není členem uskupení, za které byl zvolen do čela kraje - Týden v Libereckém kraji [online], web.archive.org, 20 marca 2014 [dostęp 2022-10-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (cz.).
  5. Romana Prošková, Hejtman Martin Půta zvítězil, stal se předsedou STAN, „Jablonecký deník”, 29 marca 2014 [dostęp 2022-10-16] (cz.).
  6. Starostové a nezávislí – Půta Martin [online], starostove-nezavisli.cz [dostęp 2022-10-16].
  7. Asociaci krajů dál povede dosavadní šéf Michal Hašek, byl jediným kandidátem [online], iROZHLAS [dostęp 2022-10-16] (cz.).
  8. Obviněný liberecký hejtman Půta odstoupil z pozice předsedy hnutí STAN | Domov [online], Lidovky.cz, 21 grudnia 2015 [dostęp 2022-10-16] (cz.).
  9. Jmenné seznamy | volby.cz [online], volby.cz [dostęp 2022-10-16].
  10. Hejtmani, exministři i student s afrem. Podívejte se, kdo ve volbách spoléhá na kroužkování | Aktuálně.cz [online], Aktuálně.cz - Víte, co se právě děje, 3 września 2017 [dostęp 2022-10-16] (cz.).
  11. Jmenné seznamy | volby.cz [online], www.volby.cz [dostęp 2022-10-16].
  12. Liberecký hejtman Martin Půta v Poslanecké sněmovně nezasedne - Echo24.cz [online], echo24.cz, 6 listopada 2017 [dostęp 2022-10-16] (cz.).
  13. Poslaneckého mandátu se vzdali Jermanová, bývalý senátor Hlavatý i hejtman Půta [online], iROZHLAS [dostęp 2022-10-16] (cz.).
  14. Hejtman Půta vystoupil ze STAN, vrátil se ke Starostům pro Liberecký kraj [online], iDNES.cz, 10 listopada 2017 [dostęp 2022-10-16] (cz.).
  15. Petra Hámová, Lídrem Starostů bude v krajských volbách hejtman Půta, „Jablonecký deník”, 3 czerwca 2020 [dostęp 2022-10-16] (cz.).
  16. Jmenné seznamy | volby.cz [online], volby.cz [dostęp 2022-10-16].